حجاب برتر

ويل دورانت مى‏گويد:

«حيا امر غريزى نيست بلكه اكتسابى است. زنان دريافتند كه دست و دل بازى مايه طعن و تحقير است و اين امر را به دختران خود ياد دادند.».

مولوى راجع به تأثير حريم و حائل ميان زن و مرد در افزايش قدرت و محبوبيت زن و در بالا بردن مقام او و در گداختن مرد در آتش عشق و سوز، مثلى لطيف مى ‏آورد:

آنها را به آب و آتش تشبيه مى ‏كند، مى ‏گويد مَثَل مرد مَثَل آب است و مَثَل زن مَثَل آتش، اگر حائل از ميان آب و آتش برداشته شود آب بر آتش غلبه مى ‏كند و آن را خاموش مى‏ سازد، اما اگر حائل و حاجبى ميان آن دو برقرار گردد مثل اينكه آب را در ديگى قرار دهند و آتش در زير آن ديگ روشن كنند، آن وقت است كه آتش آب را تحت تأثير خود قرار مى‏دهد، اندك اندك او را گرم مى ‏كند و احياناً جوشش و غليان در او به وجود مى ‏آورد، تا آنجا كه سراسر وجود او را تبديل به بخار مى ‏سازد.

مرد برخلاف آنچه ابتدا تصور مى‏ رود، در عمق روح خويش از ابتذال زن و از تسليم و رايگانى او متنفر است. مرد هميشه عزت و استغناء و بى ‏اعتنايى زن را نسبت به خود ستوده است.

به طور كلى رابطه ‏اى است ميان دست نارسى و فراق از يك طرف و عشق و سوز و گرانبهايى از طرف ديگر، همچنان كه رابطه‏اى است ميان عشق و سوز از يك طرف و ميان هنر و زيبايى از طرف ديگر؛ يعنى عشق در زمينه فراقها و دست نارسى‏ ها مى ‏شكفد و هنر و زيبايى در زمينه عشق رشد و نمو مى‏ يابد.

برتراند راسل مى ‏گويد:

«از لحاظ هنر مايه تأسف است كه به آسانى به زنان بتوان دست يافت و خيلى بهتر است كه وصال زنان دشوار باشد بدون آنكه غير ممكن گردد.»

از همه عجيب ‏تر سخنى است كه يكى از مجلات زنانه از آلفرد هيچكاك- كه به قول آن مجله به حسب فن و شغل فيلم سازى خود درباره زنان تجارب فراوان دارد- نقل مى‏ كند. او مى‏ گويد:

«من معتقدم كه زن هم بايد مثل فيلمى پرهيجان و پرآنتريك باشد، بدين معنى كه ماهيت خود را كمتر نشان دهد و براى كشف خود مرد را به نيروى تخيل و تصور زيادترى وادارد. بايد زنان پيوسته بر همين شيوه رفتار كنند يعنى كمتر ماهيت خود را نشان دهند و بگذارند مرد براى كشف آنها بيشتر به خود زحمت دهد.».

ايضاً همان مجله در شماره ديگرى از همين شخص چنين نقل مى‏ كند:

«زنان شرقى تا چند سال پيش به خاطر حجاب و نقاب و رويبندى كه به كار مى ‏بردند خود به‏ خود جذاب مى ‏نمودند و همين مسأله جاذبه نيرومندى بدانها مى‏داد، اما به تدريج با تلاشى كه زنان اين كشورها براى برابرى با زنان غربى از خود نشان مى‏ دهند حجاب و پوششى كه ديروز بر زن شرقى كشيده شده بود از ميان مى‏رود و همراه آن از جاذبه جنسى او هم كاسته مى ‏شود.»

مى ‏گويند: «مشتاقى است مايه مهجورى.» اين صحيح است اما عكس آن هم صحيح است كه: «مهجورى است مايه مشتاقى.».

امروز يكى از خلأهايى كه در دنياى اروپا و امريكا وجود دارد خلأ عشق است. در كلمات دانشمندان اروپايى زياد اين نكته به چشم مى ‏خورد كه اولين قربانى آزادى و بى بند و بارى امروز زنان و مردان، عشق و شور و احساسات بسيار شديد و عالى است. در جهان امروز هرگز عشقهايى از نوع عشقهاى شرقى از قبيل عشقهاى مجنون و ليلى، و خسرو و شيرين رشد و نمو نمى ‏كند.

نمى ‏خواهم به جنبه تاريخى قصه مجنون و ليلى، و خسرو و شيرين تكيه كرده باشم، ولى اين قصه‏ ها بيان كننده واقعياتى است كه در اجتماعات شرقى وجود داشته است.

از اين داستانها مى‏توان فهميد كه زن بر اثر دور نگه داشتن خود از دسترسى مرد تا كجا پايه خود را بالا برده است و تا چه حد سر نياز مرد را به آستان خود فرود آورده است! قطعاً درك زن اين حقيقت را در تمايل او به پوشش بدن خود و مخفى كردن خود به صورت يك راز، تأثير فراوان داشته است.

منبع :آستان قدس رضوی