1ـ اسم از لحاظ داشتن یا نداشتن علامت تأنیث به سه قسم مؤنث لفظی، مؤنث معنوی و مؤنث لفظی ـ معنوی تقسیم میشود.
    2ـ مؤنث لفظی اسم مذکّری است كه علامت تأنیث داشته باشد؛ مانند: «طَلحَة» و «زَکَرِیّاء».
    3ـ مؤنث معنوی اسم مؤنثی ـ اعم از حقیقی یا مجازی ـ است كه علامت تأنیث نداشته باشد؛ مانند: «زَینَب» و «شَمْس».
    4ـ مؤنث لفظی ـ معنوی اسم مؤنثی است كه علامت تأنیث هم داشته باشد؛ مانند: «فَاطِمَةُ» و «بَقَرَةٌ».
5ـ اسم مذکّر حقیقی با اضافه شدن تای تأنیث به آخر آن مؤنث میشود؛ مانند: «سَلِیمٌ ← سَلِیمَةٌ».
6ـ بسیاری از صفات با افزودن تای تأنیث به آخر آنها مؤنث میشوند؛ مانند: «عَالِمٌ ←عَالِمَةٌ، مَقبُولٌ ← مَقبُولَةٌ». برخی دیگر از صفتها وضعیت دیگری دارند و به شیوههایی متفاوت مؤنّث میشوند. این صفات عبارتاند از:
    الف) صفت مشبههای كه بر وزن «فَعْلان» باشد که مؤنث آن بر وزن «فَعْلَی» است؛ مانند: «كَسْلان ← كَسْلَی».
    ب) صفت مشبههای كه بر وزن «أفْعَل» باشد که مؤنث آن بر وزن «فَعْلاء» است؛ مانند: «أحْمَر ← حَمْرَاء».
    ج) أفعل تفضیل كه مذکّر آن بر وزن «أفْعَل» باشد که مؤنث آن بر وزن «فُعْلَی» میآید؛ مانند: «أكْرَم  ← كُرْمَی، أكْبَر ← كُبْرَی».
اسم از لحاظ داشتن یا نداشتن علامت تأنیث به سه قسم مؤنث لفظی، مؤنث معنوی و مؤنث لفظی ـ معنوی تقسیم میشود.
    مؤنث لفظی اسم مذکّری است كه علامت تأنیث داشته باشد؛ مانند: «طَلحَة» و «زَکَرِیّاء».
 مؤنث معنوی اسم مؤنثی ـ اعم از حقیقی یا مجازی ـ است كه علامت تأنیث نداشته باشد؛ مانند: «زَینَب» و «شَمْس».
   مؤنث لفظی ـ معنوی اسم مؤنثی است كه علامت تأنیث هم داشته باشد؛ مانند: «فَاطِمَةُ» و «بَقَرَةٌ».
  اسم مذکّر حقیقی با اضافه شدن تای تأنیث به آخر آن مؤنث میشود؛ مانند: «سَلِیمٌ ← سَلِیمَةٌ».
   بسیاری از صفات با افزودن تای تأنیث به آخر آنها مؤنث میشوند؛ مانند: «عَالِمٌ ← عَالِمَةٌ، مَقبُولٌ ← مَقبُولَةٌ». برخی دیگر از صفتها وضعیت دیگری دارند و به شیوههایی متفاوت مؤنّث میشوند. این صفات عبارتاند از:
    الف) صفت مشبههای كه بر وزن «فَعْلان» باشد که مؤنث آن بر وزن «فَعْلَی» است؛ مانند: «كَسْلان← كَسْلَی».
    ب) صفت مشبههای كه بر وزن «أفْعَل» باشد که مؤنث آن بر وزن «فَعْلاء» است؛ مانند: «أحْمَر← حَمْرَاء».
    ج) أفعل تفضیل كه مذکّر آن بر وزن «أفْعَل» باشد که مؤنث آن بر وزن «فُعْلَی» میآید؛ مانند: «أكْرَم ← كُرْمَی، أكْبَر← كُبْرَی».

