مجرورات، عنوان کلّی دو دسته از اسمها در زبان عربی است که يکی از عوامل جرّ در آنها اثر می‌گذارد و بر این اساس, همواره مجرور تلّقی می‌شوند: 1. مضافٌ‌اليه، که دومین عنصر تشکیل‌دهندۀ ترکیب اضافی است و پس از مضاف به کار می‌رود؛ 2. مجرور به حرف جرّ که پس از حروف جرّ به کار می‌رود و لفظاً، محلّاً یا تقدیراً مجرور می‌شود.
   

 اضافه، در لغت یعنی نسبت و در اصطلاح, به نوعی رابطۀ مفهومی يا ظاهری گفته می‌شود که بین مضاف و مضافٌ‌الیه وجود دارد و خود بر دو گونه است: معنوی و لفظی.
   

نسبت و تعلق واقعی و مفهومی تنها بین مضاف و مضافٌ‌الیه ملاحظه می‌شود. در اضافۀ معنوی مضاف و مضافٌ‌الیه از یکدیگر افتراق مصداقی دارند، بر خلاف اضافۀ لفظی که در آن, چنین نسبت و تعلّقی بین مضاف و مضافٌ‌الیه وجود ندارد و اضافه تنها برای تخفیف است که در نتيجه، تنوين مضاف حذف و مضافٌ‌الیه مجرور می‌گردد.
   

 در اضافۀ معنوی, ميان مضاف و مضافٌ‌اليه، يکی از حروف جرّ «لِـ»، «في» و «من» در تقدير است که بستگی تامّی با معنای مورد نظر دارد.
   

 عامل جرّ مضافٌ‌اليه را هم می‌توان حرف جرّ مقدّر در ترکیب اضافی و هم عامل معنوی «اضافه» دانست.