پیر زنی پشت سر تابوتی مویه کنان می گوید: « عزیزم حالا چه وقت رفتن بود»؛ طبل ها می نوازند؛ اهل روستا - به سنت قدیم- پای می کوبند؛ کودکان خانواده شیون می کنند؛ ... و مرده مراسم که زنده است در میان تابوت می غلطد، می خندد، می ترسد، به گذشته اش فکر می کند، برای باقیمانده عمرش نقشه می کشد...! و این بخشی از مراسمی است که ساکنان روستایی در کوبا به طور سالیانه برگزار می کنند تا زندگی را جشن بگیرند!

بنا بر این گزارش، یکی از اهالی روستا می گوید: « بعد از این که در پایان نمایش، مرده زنده می شود و به میان زندگان باز می گردد، اهالی روستا بازگشتش را جشن می گیرند». و یکی دیگر از ساکنان می افزاید:« عزاداری برای مرده ای که زنده است، بی احترامی به مردگان یا تمسخر آنان نیست؛ بلکه گرامی-داشت زندگی است!»