هنگامی که در دهه پنجاه قرن پیشین گروهی از کارگران دانمارکی از باتلاقی در مجاورت معدن زغال سنگ تولوند پیکر بیجان مردی را بیرون کشیدند نمی‌دانستند که بیش از 2300 سال از مرگ او می‌گذرد. این جسد بلافاصله به پزشکی قانونی منتقل شد و گزارش‌های منتشره همه را شوکه کرد. در آغاز می‌پنداشتند که وی یک اعدامی بوده چرا که طناب و ریسمانی بر گردن داشت اما بعدها بطور صریح مشخص شد که او حلق‌آویز نشده و بدون شک یک قربانی انسانی بوده است.نبود اکسیژن در باتلاق از تجزیه و تخریب بدن او جلوگیری کرده بود. آزمایش‌ها، مرگ وی را در حدود سه قرن پیش از میلاد مسیح تایید کرد. مرد نگون‌بخت تولوندی 40 سال سن و 161 سانتیمتر قد داشته که برای آن ناحیه بسیار کوتاه بنظر می‌رسد. لباسی از پشم گوسفند بر تن داشته و موهای سرش کاملا کوتاه و بدنش نیمه برهنه بود. از ته‌ریش کم‌پشتی که داشت مشخص شد او در روز مرگ صورت خود را نتراشیده بوده و آخرین غذایش نیز نوعی فرنی بود که از شیر و دانه‌های جو و شماری از غلات بود که به آسانی بدست نمی‌آید.