احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

» علم امام رضا (علیه السلام)

امام رضا عليه‏السلام بر تمام علوم و دانشها احاطه‏ي کامل داشت. مورخان و راويان در اين موضوع متفق القولند که او دانشمندترين مردم زمان خويش و داناتر و شايسته‏تر از همه‏ي آنها در فرايض دين و ديگر علوم مانند طب و فلسفه بود. سخن درباره‏ي او و علم فراوانش بسيار است. از جمله عبدالسلام هروي گفته است: من هرگز کسي را اعلم‏تر از علي بن موسي الرضا (ع) نديدم. هنگامي که يک عالم ديني او را مي‏ديد، ديدن او در وي اثر مي‏گذاشت، همان طوري که در من اثر گذاشت. مأمون برخي از دانشمندان ديني و فقهاي اسلامي و حکماي الهي را براي مقابله با امام جمع کرد، ولي امام به هر حال بر تمامي علماي حاضر فايق آمد و آنها در برابر امام به ضعف خود اعتراف کردند. من خود شنيدم که امام مي‏فرمود: من همواره جاي خودم را در مرکز ديني اتخاذ مي‏کردم و تعداد دانشمندان در مدينه بسيار زياد بود، با وجود اين هنگامي که سؤالي به مغز عالمي فشار مي‏آورد، او و بقيه به من اشاره مي‏کردند و سؤال خود را براي من مي‏فرستادند و من هم پاسخ همه‏ آنها را مي‏دادم.(1)

بست شيخ طوسي كه به ( بست بالا ) معروف بوده در غرب صحن انقلاب واقع است داراي 86 متر طول و 30 متر عرض مي باشد.
 

 

 در ضلع شمالي بست ورودي به كتابخانه مركزي و سرتاسر ضلع جنوبي به صحن جمهوري اسلامي متصل است. اين بست بالغ بر 2500 متر مربع مساحت دارد و از دورة صفويه به بعد يكي از ورودي هاي اصلي به صحن عتيق و حرم مطهر بوده است.

بر اساس يك سنت ديرينه، گل هاي روي ضريح مطهر حضرت رضا عليه السلام هر روز صبح توسط سر كشيك خدام حرم مطهر تعويض و گل هاي تازه جايگزين مي گردد.
 

 

هشتمين شكوفه خلقت را با لقب مبارك رضا مى‏شناسند. در كتاب‏هاى تاريخى درباره علت اين نام‏گذارى سخنان متفاوتى ارائه شده است. برخى چون محمد بن‏جَرير طبرى، نويسنده كتاب مشهور تاريخ طبرى گمان كرده‏اند چون امام هشتم به ولايت‏عهدى مأمون رضا داد، او ايشان را به اين لقب ناميد. اما شواهد تاريخى بسيارى، انتساب اين نام را قبل از ولايت‏عهدى ايشان دانسته‏اند، چنان‏كه سليمان‏بن‏ابى‏حَفص مى‏گويد: موسى‏بن‏جعفر عليه‏السلام فرزندش را به نام رضا مى‏خوانْد و سفارش مى‏فرمود كه شما نيز او را به اين نام بخوانيد. امام جواد عليه‏السلام نيز فرموده است: «خداوند، پدرم را رضا ناميد؛ زيرا خدايش در آسمان از او راضى و ائمه در زمين از او خشنود بودند.» برخى عالمان ديگر گفته‏اند: «آن حضرت به رضاى پروردگار راضى بود و اين خصلت ارزشمند را كه مقامى بالاتر از مقام صبر است، به طور كامل داشت».

طب الرضا یا رساله‌ی ذهبیه کتابی است پزشکی از امام رضا ع که بر خلاف کتب دیگر- که معمولاً توصیه‌های پزشکی را از میان احادیث ائمه گلچین می‌کنند- وجود مبارک امام رضا ع  آن را نگاشته‌اند. این کتاب از دو جهت دارای اهمیت است؛ اول این‌که کتابی است علمی در زمینه‌ی پزشکی و دیگر این‌که چون از ناحیه‌ی امام معصوم صادر شده، از اشتباهات مرسوم و رایج در علوم تجربی مبری است.

امام رضا (ع) دانش خود را از جدش پیامبر خدا(ص) به ارث برده و سرچشمه جوشانی از علم و فضیلت بود که تشنگان دانش و معرفت از فیض او بهره می بردند و تشنگی خود را برای فهم مشکلات و حل معضلات، بدو فرو می نشاندند.

امام رضا(ع) آیت حق
مسلمانان جهان درسال 148 هـ ق، هدیه ای بزرگ و الهی را دریافت نمودند و آن میلاد هشتمین حجت خدا بود، نام مبارکش علی، لقب مشهور آن حضرت، رضا و کنیه معروف ایشان، ابوالحسن است. پدر بزرگوارش، امام موسی بن جعفر(ع)، هفتمین امام شیعیان و مادر آن حضرت بانویی پاکدامن و پرهیزکار به نام تکتم که بعدها طاهره نامیده شد. همسر مکرمه حضرت رضا علیه السلام اُمّ ولًد مادر امام جواد (ع) است.