چون سپيده مي زد، نماز بجا مي آورد، سپس در سجاده خود مي نشست، و تا طلوع خورشيد، مشغول تسبيح و ذكر و صلوات مي شد. معمر بن خلاد مي گويد: امام رضا عليه السلام در خراسان كه بود هر روز پس از نماز صبح در سجاده خود مي نشست و تا طلوع آفتاب به تعقيب نماز مي پرداخت، آنگاه مسواك مي كرد و پس از مسواك مقداري كندر مي جويد، سپس آن را كنار مي گذاشت و شروع به قرائت قرآن مي كرد (مكارم الاخلاق: 305) سپس به سجده مي رفت و آنرا طول مي داد و تا اين كه خورشيد بالا مي آمد، آنگاه از سجاده نماز برمي خاست و تا زوال آفتاب به مسائل مردم مي پرداخت، و برايشان حديث مي گفت و آنان را موعظه و پند مي داد.
