سلام میکنم با تبسمی شیرین جواب میده. روی برمی گردونه و به سمت ضریح مطهر حضرت رضا(ع) عرض ادب میکنه می پرسم چند ساله کشیک خدمت دارین، چشم هاش پر اشک میشه، میگه نوکرآقام چندین ساله ریزه خوار خوان کرم آقا هستم،
افتخار کفشداری آستان حضرت رضا (ع) را دارم، میگه قدر بدونین حضور در محضرآقا امام رضا (ع) را. میگه حلاوت و شیرینی این حرم در کمتر جایی دیده می شود، بی جهت نیست که از هرزائری بپرسی میگه حرم امام رضا (ع) قطعه ای از بهشت. از کرامت آقا می پرسم. میگه این خانواده دریای کرامت‌اند. من که توفیق چندین سال خدمت دراین آستان را دارم آنقدر کرامت از این بزرگوار دیده‌ام که اگر تعریف کنم خودش کتاب مفصلی می شود. میگه ما توی کفشداری که هستیم می بینیم که زائرین حضرت وقتی وارد می شوند با کوهی از غم، گرفتاری دارند، مشکلاتی دارند و آمده اند درمحضر حضرت رضا(ع) از آقا کمک بخواهند. اما وقتی که از زیارت برمی گردند با چهره بشاش انگار همه مشکلاتشون حل شده و این از خاصیت این بارگاه است که هرکه با دل پرغم وارد شود با دل شاد بیرون می رود.
