
میان ِ نیایــــش هــای شبـــانه ام بود که فهمیدم؛
"دلم پُـــر" است و "دستانم خالی" ...
مهـــربان ترین ِ من!
نه دستهایِ خالی ام را تماشا کن! نه دلِ پُرم را ...
"امـــیدی"را بنگر که به دستهایِ مهــربان و دلِ پُــر از عشق ِ تــو دارم ...