احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

چهار تن از امامان شيعه فرصت نشر اسلام را پيدا كردند. اين چهار تن‏عبارت بودند از امام على، امام باقر، امّا جعفر صادق و امام رضاعليهم السلام. اگر چه تمام ائمه در اين مهم كوششهايى بخرج داده‏اند، اما شرايط براى‏اين چهار تن بيش از ديگران آماده بود.
پيش از اين، در شرح زندگانى و سيماى امام باقر از علم ائمه و منابع‏متعدد آن سخن گفتيم و در اينجا نيازى به تكرار آن نمى‏بينيم و در اينجاتنها در باره افق‏هاو كرانه‏هاى علم و دانش امام رضا كه از احاديث آن‏حضرت به دست مى‏آيد، به بحث و گفتگو مى‏پردازيم.
يقطينى روايت كرده است :
 

مرحوم شيخ صدوق رضوان اللّه تعالى عليه ، به نقل از ريّان بن صَلت آورده است :
گفت : پس از آن كه مدّتى در خدمت مولايم ، حضرت علىّ بن موسى الرّضا عليهما السلام بودم ، روزى خواستم كه به قصد عراق مسافرت كنم

روزى حضرت علىّ بن موسى الرّضا عليهما السلام در جمع عدّه اى از دوستان و اصحاب خود فرمود: امام و پيشواى جامعه داراى علائم و نشانه هائى است ، كه برخى از آن عبارت است

سکوت کرده، دستش را زیر چانه‌اش گذاشته و از صبح آن سوی پنجره را تماشا می‌کند ، آدم‌ها آن بیرون سعی می‌کنند از نزدیک دیوارها عبور کنند تا خیس نشوند یا چیزی روی سر گرفته‌اند و انگار که روی دور تند یک فیلم باشند در میان باران پیش می‌روند.
سرو صدای گنجشکانی که زیر برگ‌های پهن چنار سنگر گرفته‌اند به گوش می‌رسد، برمی‌خیزد و چادرش را از روی چوب‌لباسی برمی‌دارد.