احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

مرحوم جلوه در حجره خود مشغول مطالعه بود که دید پیرمردی به در حجره رسید و گفت:

ـ اجازه می‎دهی امشب در حجره شما استراحت کنم؟

مرحوم جلوه اجازه داد. پیرمرد وارد شد کیسه‎ای همراه داشت آن را باز کرد مقداری نان بیرون آورد میل کرد و دوباره سر کیسه را بست و گذاشت زیر سر خود و چیز نازکی هم روی خود کشیده و دراز کشید، ولی تماشا می‎کرد و می‎دید مرحوم جلوه غرق در مطالعه است؛ گفت:

نكته1

در سال 203 و به قولى 202 هجرى قمرى كه حضرت رضا علیه السلام در طوس به شهادت رسیدند بدن مطهر آن امام همام را در باغ حمید بن قحطبه و در كنار قبر هارون خلیفه عباسى به خاك سپردند و نخستین بناى حرم مطهر همان بقعه هارون الرشید است كه بعدها حرم را روى دیوارهاى قدیمى آن بنا نهادند و از آن به بعد طوس به مشهد الرضا تغییر نام یافت.

این ماجرا را تقریبا تمام كتاب‎هایى كه به احوال امام رضا علیه السلام و جریان‎هاى خط سیرش به «مرو» پرداخته‏اند، نقل كرده‏اند. هنگام ورود امام به نیشابور دو حافظ قرآن به نام‎هاى «ابو زرعه رازى‏» و «محمد بن اسلم طوسى‏» همراه با تعداد بیشمارى از دانشجویان سر راهش را گرفتند تا چشمشان به جمال رویش روشنى گیرد. مردم بسیارى به استقبال آمده بودند، برخى فریاد مى‏زدند، برخى دیگر از خوشحالى جامه خود را بر تن مى‏دریدند، عده‏اى روى زمین در مى‏غلتیدند، عده‏اى هم سُم استر امام را در آغوش مى‏كشیدند و بالاخره جمعى نیز گردن‎ها را به سوى سایبان محملش كشیده، هر كس به نحوى احساسات خود را ابراز مى‏كرد. روز به نیمه رسید و از چشمان مردم همچنان سیل اشك سرازیر بود. بالاخره چند تن از راهنمایان فریاد برآوردند كه: «اى مردم، همه سكوت اختیار كرده گوش فرا دهید. پیامبر اکرم را با ازدحام بر گرد فرزندش آزار مدهید ... .»

این روزها این‌جا غلغله شده. عرشیان و فرشیان همه بر درِ صحن و سرای تو دست تمنا می‌کشند و عروج به وضوح این میانه پر می‌کشد و ما تازه به خود می‌آییم. تازه می‌بینیم این‌همه عشق و نور و تبسمی را که هر نفس به ما لبخند می‌زدند. تو می‌آیی باز و نور می‌ریزی بر پهنای قلب‌های متلاطمی که فقط و فقط دریای وجود تو برکه‌ی جانشان را جلا خواهد داد. هنوز نیامده، تلألؤی بودنت آسمانمان را به آغوش کشیده و رنگین‌کمانی نه از هفت رنگ، که از هزاران رنگ و روشنی، بر جهانمان نقش زده. تو می‌آیی و حلقه‌ی وصلی می‌شوی با این زمین، تا خوبی‌ها باز از آستان عرش سرازیر شوند و مشهد، مشهد بماند.

امام رضا علیه السلام به واسطه عبدالعظیم حسنی پیامی را برای مسلمانان دارند. می فرمایند : «أَبْلِغْ عَنِّی أَوْلِیَائِیَ السَّلَام‏»سلام مرا به شیعیان و دوستان ما برسان.  «وَ قُلْ لَهُمْ» به آنها بگو «لَا یَجْعَلُوا لِلشَّیْطَانِ عَلَى أَنْفُسِهِمْ سَبِیلا»راه شیطان را در خودشان باز نكنند. (مستدرك،ج9،ص102)

این ماهواره راه شیطان است. این سی‌دی راه شیطان است. این رفیق راه شیطان است. این كتابی كه آمد راه شیطان است. این علایقی كه با فلانی پیدا كردی این راه شیطان است.

نماز حقیقی دست آوردهای ارزشمندی برای نمازگزار راستین به همراه دارد. نوشته‏ای را که در پیش رو دارید، می‏کوشد بازتاب زیبای این ارمغان ملکوتی را در سیره و سخن امام رضا (علیه السلام) به طور خلاصه بیان کند.

برترین عمل

از منظر امام رضا(علیه السلام) هیچ عملی برتر و ارزشمندتر از نماز نیست، چرا که بهترین و میانبرترین راه برای رسیدن به قرب الهی است.

امام رضا(علیه السلام) همواره می‏فرمودند:

با اینکه ائمه معصومین علیهم السلام اهل خودنمایی و مبارز طلبی نبوده اند، تاریخ صحنه های غرور آوری از مناظرات آنان را برای ما ثبت کرده است که خود نشان دهنده برتری علمی آن حضرات بر سایر مردم است. یکی از این صحنه ها، مجلس مناظره ای است که توسط مأمون تشکیل شد و در آن دانشمندان بزرگی از مذاهب گوناگون گرد آمدند تا با امام رضا علیهم السلام درباره عقاید خویش بحث کنند.