از تو دورم و دلم پیشِ توئه
کاش الان تو حرمت شاد بودم
عطر حرمت بدجور نمکگیرم کرد
کاش الان خیره به گنبدت بودم
از تو دورم و دلم پر میکشه
این همه راهو تا اوجِ گلدسته
من همونم که یه عمره دلشو
به ضریحِ مهربونِ تو بسته
دیگه از عالم و آدم خسته ام
ولی تو بازم پناه به من میدی
وقتی بغضمو شکستم پیش تو
میدونم حالِ منو تو میدیدی
کاش الان نشستهبودم توی صحن
یا دم پنجره فولادت بودم
از تو دورم و دلم پیش توئه
کاش الان تو راهِ مشهدت بودم
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا