عاشق رضا

سرخوش از لطفِ بی حَدَّت هستم
حاجیِ حج ِّمشهدت هستم

میخری هر دلِ پریشان
بنده ی عاصی و پشیمان را

با شما رحمتِ خدایی هست
کربلا هم نشد رضایی هست

می نویسم رضا به جای حسین
می نویسم رضا رضای حسین

آنْقَدَر حاجت مرا داده
تا بِگِرْیَم فقط برای حسین

آمده بین خاک ایران تا
همه باشیم خاکِ پایِ حسین

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

پرچمِ مشکیِ عزایِ حسین
هدیه ای از سوی خراسان است

قطرات طلایی اشک از
برکات حریم سلطان است

خودِ آقا مُحَرَم هر سال
خانه اش تکیه ی عزا می شد

سَر دَرِ خانه اش علم می بست
روضه ی کربلا به پا می شد

پرچم یاحسین بر می داشت
بوسه میزد به چشم می مالید

گریه میکرد و روضه ای میخواند
بعد هر پرچمی که می کوبید

یک طرف پرچم ابالفضل و
یک طرف یاحسین را میزد

مثل هر روضه خوانی اوّل ِکار
صاحب روضه را صدا می زد

وارد روضه ی گلو می شد
از گلو حرف می زد و خنجر

از بدن ها که زیر و رو می شد
از بدن های بی سر و از نعل

روضه می خواند از خرابه ی شام
از غمِ زینب و غمِ سجّاد

ماجرای اسارتِ زینب
گرد ماتم به روضه می پاشید

خود غریب است و خوب میفهمید
عمه اش در خرابه ها چه کشید

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)