این بار نازِ « پنجره فولاد » میکشم
باشد که مِنَّتی نَهَدو «کربلا» دهد
السلام علیک یا ایها الرئوف
هرچه دنیا پیش رویم جادهٔ عبرت گذاشت
روزگارِ خامِ من پا در رهِ غفلت گذاشت
دستِ حق با هر بهانه خواست تا بخشد مرا
در دلم مهر رضا صد موج از رغبت گذاشت
گر گدا کاهل بُوَد او باز هم فکر گداست
صاحبِ این خانه در هر سفرهای برکت گذاشت
شهرِ مشهد بی حریمش خانهای متروکه بود
ماهِ رخشان قرنها منت سر ظلمت گذاشت
زودتر از دیگران کرببلایی میشوم
چون برایم پنجرهفولاد یک نوبت گذاشت
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
دوباره آمدهام روزیِ حرم بدهی
دوباره آمدهام تا حرم پرم بدهی
به من نداد کسی گوشهٔ نگاهش را
چه میشود که تو ای شاهِ با کرم،بدهی
چه میشود بدهی تو به محضرت راهم
فقط برای همینی که نوکرم بدهی
به جان فاطمه آقا چه میشود یکبار
زیارت شب جمعه به مادرم بدهی
خلاصه تنگ شده این دلی که بارانیست
دوباره آمدهام روزیِ حرم بدهی
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
به یک اشاره شود دوزخ از نگاهش سرد
نمیکند ز دَرِ خانه سائلی را طرد
به دام عاطفهٔ او شکار شد صیاد
کبوترانه دلم پر به سوی مشهد زد
کبوتری که شده جلد صاحب گنبد
نرفته تا حرم یار بوده از بس بد
ز بس که بوسه به کنج ضریح میچسبد
نرفته مزه آن بوسههای ناب از یاد
به مهربانی این شاه مادری نرسد
که دست سائل او پیش دیگری نرسد
به عزتی که دهد هیچ سروری نرسد
عقاب هم به مقام کبوتری نرسد
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
در روز اربعین همه ما را شناختند
با نام مستعار «زیارت نرفتهها»
اما هزار مرتبه شکرِ خدا که هست
مشهد در اختیار زیارت نرفتهها...
السلام علیک یا ایها الرئوف
باب الحسین(ع)
قسمت آنانکه رفته اند
باب الرضا(ع)
قرار زیارت نرفته ها ...
السلام علیک یا ایها الرئوف
من مریض توام و از تو دوا میخواهم
ای مسیحِ دلِ من،از تو شفا میخواهم
از ازل محرم کوی تو شدم یا مولا
در طواف حرمت سعی و صفا میخواهم
روز محشر که کسی جور کسی را نکشد
از خداوند شفاعتِ تو را میخواهم
تا که ناکام نمیرم به جهان تا هستم
از تو یک تذکرهٔ کرب و بلا میخواهم
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا