احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

حَرمت باغ گل نور، نفست بوی بهارست!
نِگهت قبله نمای رخِ بی‌صورت یار است

چه کسی رو به تو آورد و نچید ازتو نگاهی!
دل ما زلف پریشان، رخ تو آینه‌دار است

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

این‌حرم در طولِ سال از بس‌که زائر داشته
خاطراتِ خوب و شیرینی به خاطر داشته

فرقِ شَهرت با تمامِ شهرها این‌است‌که
شهرِ زیبایِ تو هر فصلی مسافر داشته

هرکسی یک بار اگر حتی به مشهد آمده
دائما حالِ خوشی با آن مَناظر داشته

جالب است آقا!خیابان‎هایِ اطرافِ حرم
نیمه‌شب‎ها هم شبیهِ روز عابر داشته

هرکسی مهرِ تو باشد در دلش انگار که
در میان سینه یک صندوق جواهر داشته

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

خوشا بحالِ هر آنکس‌که‌مبتلایِ رضاست
تمامِ دار و ندارِ من از دعایِ رضاست

صفایِ‌صحن و حیاط و رواق را عشق‌است
کنارِ پنجره‌فولاد،کربلایِ رضاست

کجا به غیرِ سرایش ادب کنم وقتی
که پادشاه جهان سائل و گدایِ رضاست

قسم به نغمهٔ نقاره و صدایِ اذان
دلم مجاورِ آن گنبدِ طلایِ رضاست

مریضِ بسترِ عشقم،شفا نمی‌خواهم
که مرهم دلم از نسخه و دوایِ رضاست

در این معامله سودِ زیاد بردم من
حرم برای دلِ من،دلم برایِ رضاست

بگو به خادمِ آقا،مرا صدا نکند
که‌خوابِ‌راحتِ‌من رویِ‌فرشهایِ‌ رضاست

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

پایِ نیت آمد و شوقی به ایوانِ‌طلا
هم رزروِ یک بلیط و چندشبی زائرسرا

کوپهٔ‌آخر کنارِ پنجره لحظه شمار
دیدنِ عکسِ‌حرم کرده دلم را بس خمار

چشم را میبندم و در خواب نازی میروم
در خیالم با کبوترها به بازی میروم

ناگهان بوق‌ِقطار و یک صدایِ بی حدی
پاشو ای بنده‌خدا!حالا تو شهرِ مشهدی

این کلام و دیدنِ مشهد دلم را بس ربود
تا سوارِ تاکسیِ مرقد شدن آسان نبود

ناگهان دیدم که گنبد خودنمایی میکند
چشم بچرخاندم خیالش هم هوایی میکند

چند قدم مانده به دربش تا کمر خم میشوم
السلام و یارضا گویان پُر از دَم میشوم

واردِ صحنِ‌مطهر با غمِ دل میشوم
اشک‌ریزان در طوافِ کعبه‌ات ول میشوم

دستِ‌نوکر سمتِ آن قبر و مقامت میرود
این کبوتر دائما بر رویِ بامت میرود

اینکه‌شعر‌است‌و‌منم‌جامانده‌ازصحن‌و‌سرات
تو بِبَر جان را به مشهد،من فدایِ نوکرات

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

منم امام رضایی .. منم خراب شما
نیازمند دعاهای مستجاب شما

منم همان که شب و روز میخورد غبطه
به سنگ های کف صحن انقلاب شما

خدا کند بشود قسمتم که جان بدهم
شبیه حضرت معصومه در رکاب شما

سلام داده ام آقا به سویتان هر شب
چه کرده ام نشنیدم شبی جواب شما

چه غم ازین همه غربت چه غم ز بی‌یاری
دلم خوش است همیشه تو دوستم داری

ندیده ایم کسی را به مهربانی تو
فدای این همه الطاف آسمانی تو

بزرگ و کوچک ایران تمامشان دارند
چه خاطرات قشنگی ز میزبانی تو

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

تو بیمه کرده‌ای آقا تمامِ ایران را
خدا نگیرد ازین مملکت خراسان را
به رویِ هر کَس و ناکَس دَرِ حرم باز است
نشد که بشکنی آقا غرورِ مهمان را
سلام بر حرمی که میانِ خود جا داد
میانِ آن همه مومن،گناهکاران را
سلام بر تو همیشه گره‌گشایی کرد
سلام بر تو عوض کرد حالِ انسان را
به جز هوایِ‌حرم که به ما نمیسازد
به عالمی نفروشیم زیرِ ایوان را
برای عرضِ ارادت به ما وجود بده
بَراتِ مشهدِ ما را تو زود به زود بده

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

بنگر که من از
مرز جنون رد کردم

آقا بطلب
هوای مشهد کردم

السلام علیک یا ایها الرئوف

تاقیامت بنویسیم برایت کم است
ماکه درسایه‌ی شما اقامت کردیم

وقت رفتن که حرم ماند و کبوترهایش
بی پروبال نشستیم و حسادت کردیم

صلی الله علیک یا امام الرئوف