احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

حلم: در شناخت‏ حلم آن حضرت، شفاعت وى در نزد و مامون در حق جلودى كافى است جلودى كسى بود كه به امر هارون رشيد به مدينه رهسپار شد تا لباس زنان آل ابو طالب را بگيرد و بر تن هيچ يك از آنان جز يك جامه نگذارد. وى همچنين بر بيعت مردم با امام رضا (ع) انتقاد كرد. پس مامون او را به حبس افكند و بعد از آن كه پيش از وى دو تن را كشته بود او را خواست. امام رضا (ع) به مامون گفت: اى امير مؤمنان! اين پيرمرد را به من ببخش!جلودى گمان برد كه آن حضرت مى‏خواهد از وى انتقام گيرد.

اين از چيزهايى است كه تمام مورخان درباره آن اتفاق نظر دارند.

كوچكترين مراجعه به كتابهاى تاريخى اين نكته را بخوبى روشن مى‏گرداند. حتى مامون بارها خود در فرصتهاى گوناگون آن را اعتراف كرده مى‏گفت: رضا(ع) دانشمندترين و عابدترين مردم روى زمين است. وى همچنين به رجاء بن ابى‏ضحاك گفته بود:

امام رضا علیه السلام هشتمین امام شیعه اثنا عشرى است و پیامبر(ص) نام وى را به صراحت ذکر فرموده: على فرزند موسى، فرزند محمد، فرزند على، فرزند حسین، فرزند على، فرزند ابوطالب که درود خدا بر همه آنان باد.

روز دوشنبه، یکی از سال‌های ولایت عهدی پیشوای هشتم، یک روز ماندگار که سرشار از انتظار اتفاقی است که قطعاً به وقوع خواهد پیوست، اما هنوز وقتش نرسیده است.
مرد بین انبوه جمعیت در بیابان ایستاده بود. حالا دیگر آفتاب بالا آمد و گرما را هر لحظه بیشتر می‌کرد. پیشوای هشتم بر بالای تپه رفت. مرد سعی کرد از بین جمعیت خودش را جلوتر بکشاند. حالا می‌توانست او را بهتر ببیند. نگاهش از چهره پیشوای هشتم به دست‌هایی که حالا به سمت آسمان بالا می‌رفت خیره ماند. زمزمه‌ای را شنید که نامشخص بود. صداها که کم کم خاموش شد، آن زمزمه واضح‌تر شد: پروردگارا، تو حق ما اهل بیت را بر مردم بزرگ و با اهمیت شمردی و همان‌گونه که دستور داده‌ای آن‌ها به ما توسل نموده و امیدوار رحمت تو هستند...

دوباره آن را در جلوی خود می‌دید. دقیقاً بعد از آن ماجرا اینطور شده بود و هر جا که می‌رفت آن بچه آهو را جلوی خود می‌دید. با همان چشمانی که اشک، خیسشان کرده بود و حالا داشت همین‌ها را به ابن یعقوب سراج می‌گفت: به او گفت که آن بچه آهو رهایش نمی‌کند. هر جا می‌رود، توی بازار... توی خانه... توی کوچه... آن آهو را می‌بیند و وقتی به او نزدیک می‌شود دیگر هیچ چیز نیست... هیچ چیز.

زندگاني حضرت ابوالحسن علي بن موسي الرضا امام هشتم شيعيان جهان عليه السلام

 معاصر با شش تن از خلفاي عباسي بوده و زندگاني سياسي آن حضرت نيز با بحراني ترين و آشفته ترين سال هاي دهه اول خلافت مأمون عباسي هم زمان بود. مجموع کتب و رسالات و مقالاتي که درباره زندگاني حضرت رضا عليه السلام انتشار يافته افزون بر ششصد مجلد است که هرکدام به شرح گوشه هايي از زندگاني و احوال و معجزات وکرامات و روايات و سخنان گوهربار حضرت رضا عليه السلام پرداخته است. آن حضرت بسال 144 ش148 ق در دوران خلافت منصور دوانيفي دومين خليفه عباسي در مدينه تولد يافتند و با منصور، مهدي، هادي، هارون، امين و مأمون از خلفاي عباسي هم زمان بودند عمده ترين زمان تاريخ سياسي زندگاني حضرت بعد از مرگ هارون الرشيد و در دوران حکومت امين و مأمون است که خلافت عباسيان دچار ضعف شديد و اختلاف وجنگ داخلي و شورش هاي پي درپي شده بود و مأمون تظاهر به عشق و ارادت به دودمان علويان به ويژه مقام عظماي ولايت و امامت حضرت رضا عليه السلام مي نمود که از وقايع بسيار مهم تاريخ تشيع و قيام هاي علويان مي باشد. 

هشتمين خورشيد فروزان آسمان امامت، حضرت «علي بن موسي الرضا ـ عليه السّلام ـ » طبق قول مشهور در يازدهم ذي القعده سال 148 هـ ق. در شهر مدينه ديده به جهان گشود.[1] مادر بزرگوار ايشان به اسامي متعددي خوانده مي شدند. از جمله تكتم، خيزران[2] نجمه خاتون،طاهره و ام البنين.[3]