امام رضا(ع) با احترام، ميهمان خود را به داخل خانه آورد و پس از پذيرايي از او، با وي گفتگو کرد، در ميان سخن، باد چراغ را خاموش کرد. ميهمان، بي درنگ از جاي خود برخاست تا چراغ را روشن کند، ولي امام دست او را گرفت و اجازه نداد از جا برخيزد. سپس خود حضرت برخاست، چراغ را روشن کرد و براي اينکه ميهمان ناراحت نشود، با لبخند به او فرمود: «ما خانداني هستيم که دوست نداريم ميهمان خود را به کار گيريم و او را به زحمت بيندازيم»