احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

عبادت امام در زندان

عبدالسلام هراتی گوید: 

به در خانه‏ای که امام رضا علیه‏السلام را در شهر سرخس زندانی کرده بودند آمدم، و آن حضرت آنجا گرفتار بود، از زندانبان اجازه [ملاقات] خواستم، به من گفت: که راهی بر او نداری، پرسیدم چرا؟ گفت: برای اینکه او بیشتر اوقات در روز و شب هزار رکعت نماز می‏خواند. [2] . 

طلب بهشت

رجاء بن ضحاک می‏گوید: 

امام رضا علیه‏السلام شبها در بستر خود بسیار قرآن تلاوت می‏کرد، و چون به آیه‏های بهشت و دوزخ می‏رسید، می‏گریست و بهشت را از درگاه خدا طلب می‏کرد و از آتش دوزخ به خدا پناه می‏برد.

دعا در تعقیب نمازهای واجب

از آن حضرت روایت شده که فرمود: «برای طلب روزی بعد از هر نماز بگو: 

«یا من یملک حوائج السائلین، یا من لکل مسألة منک سمع حاضر و جواب عتید، و لکل صامت منک علم باطن محیط.» 

«ای کسی که حوایج نیازمندان در اختیار اوست، ای کسی که از طرف تو برای هر درخواست گوشی شنوا و پاسخی مهیا، و برای هر سکوت‏کننده‏ای آگاهی به باطن و احاطه به آن وجود دارد.» 

دعا در سجده شکر

از آن حضرت نقل است که فرمود: «بعد از نماز واجب به جهت شکرگزاری بنده به سبب موفق شدن او از طرف خدا به انجام نماز واجب، سجده‏ی شکر انجام می‏شود، و اما کمترین چیزی که می‏توان در این سجده گفت آن است که سه بار بگوید: شکرا لله، شکرا لله» سه مرتبه. 

دعا برای تمامی بیماری‏ها

زکریا بن آدم مقری که خادم آن حضرت می‏باشد گوید: روزی امام مرا صدا زد و فرمود: «بر تمامی بیماری‏ها بگو: 

«یا منزل الشفاء، و مذهب الداء، انزل علی وجعی الشفاء.»؛ 

«ای نازل‏کننده‏ی شفا، و ای برطرف‏کننده‏ی درد، بر بیماریم شفا عنایت فرما.» 

کرامات وضوی امام

حضرت رضا علیه‏السلام با همراهان از نیشابور بیرون آمد و به سوی مرو حرکت کرد، در مسیر راه، به روستایی که «ده سرخ» نام داشت رسیدند، شخصی عرض کرد: «ای پسر رسول خدا! وقت ظهر فرارسیده است.» 

امام رضا علیه‏السلام همان دم از مرکب پیاده شد، برای وضو آب طلبید، گفتند: همراه ما و در اینجا آب نیست. آن حضرت با دست مبارک خود خاک نقطه‏ای از زمین را رد کرد، ناگاه از همان جا چشمه‏ی آبی پیدا شد، حضرت و همراهان از آب آن وضو گرفتند، و اثر آن چشمه تا امروز باقی است. [3] . 

روزه‏ی امام

ابراهیم بن عباس در ضمن شرح حالات امام رضا علیه‏السلام می‏گوید: 

اکثر شبها از آغاز تا بامداد، به عبادت و مناجات با خدا اشتغال داشت، بسیار روزه می‏گرفت، و روزه‏ی سه روز در هر ماه را ترک نمی‏کرد، و می‏فرمود: 

«سه روز روزه گرفتن در هر ماه، معادل روزه گرفتن همه روزهای سال به حساب می‏آید.» [4] . 

ختم قرآن

آن حضرت در سه روز یک بار تمام قرآن را تلاوت می‏کرد، و می‏فرمود: «اگر خواسته باشم که در کمتر از سه روز، قرآن را ختم کنم می‏توانم؛ ولی هیچ آیه‏ای را نخواندم مگر این که در معنی آن اندیشیدم، و درباره‏ی این که آن آیه در چه موضوع و در چه وقت نازل شده فکر کردم، از این رو هر سه روز، همه‏ی قرآن را تلاوت می‏کنم.» [5] . 

امام رضا در آثار علامه حسن زاده، 

پی نوشته ها :

[1] بحارالانوار، 94:49.

[2] عیون اخبار الرضا، 197:2، ح 6.

[3] عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 136.

[4] عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 184.

[5] مناقب آل أبیطالب، ج 4، ص 360.