بر اساس اسناد و مدارك آستان قدس و نوشته هاي مرحوم علي مؤتمن در كتاب راهنماي آستان قدس كه خود يكي از اركان آستان قدس بوده و در همه اين جريان ها حضور داشته و شاهد و ناظر كارها بوده است و به اسناد رسمي و جلسات و صورت مجلس ها و گزارشهاي نائب التوليه ها دسترسي داشته چنين آمده است:
در حضورعلماي اعلام حاج سيد صدر الدين صدر و آيةالله زاده حاج ميرزا احمد، استاندار خراسان، فرمانده ي لشگر، رئيس دادگستري، رئيس شهرباني، رئيس پست و تلگراف، رئيس دارائي، حاج قائم مقام، رئيس محاسبات آستان قدس و چند نفر ديگر از صاحب منصبان درجه اول آستان قدس جلساتي تشكيل مي گردد.
مذاكرات مورد نظر كه درباره طلاها و نقره هاي صندوق و ضريح بوده، هشت جلسه ادامه داشته و با شركت كليه ي اعضاء مورد بررسي قرار مي گرفت و صورت جلسات در آستان قدس محفوظ بوده و به امضاء همه آقايان رسيده است، مجموع وزن طلاي صندوق و ضريح 34490 مثقال و نقره 25152 مثقال بوده است.
از جمع طلاها مقدار 518 مثقال و 30 نخود ورقه هائي است كه هنگام برداشتن صندوق مطهر از چوب هاي پوسيده جدا شده و ريخته بوده است، اين طلاها جمع آوري شد و تحويل خزانه گرديد، تمام طلاهاي مذكور در پنج صندوق آهني گذاشته شد و با مهر امضاء شركت كننده گان در جلسه لاك و مهر شد و با حضور اعضاء به داخل ضريح منتقل و ضبط گرديد.
در اين جا علماي اعلام و حاضران در جلسه مذاكرات نظر مي دهند كه طبق موازين شرعيه طلاها و نقره هائي كه در صندوق و ضريح بوده وقف قبر مقدس امام رضا عليه السلام مي باشد، لازم است طلا و نقره ها صرف ساختن ضريح جديدي بشود و دو ضريح فولادي و مرصع برداشته شود، نظريه علماء اعلام توسط نائب التوليه گزارش مي شود.
استاندار وقت خراسان هم كه در جلسات شركت داشته و به اهميت اين آثار واقف شده است نامه اي به دربار مي نويسد و درخواست مي كند كه اجازه دهند قطعات طلائي صندوق كه داراي خطوط و نقوش قديمه است و از آثار هنري مي باشد در موزه آستان قدس نگهداري گردد و از داخل ضريح بيرون شود.
بعد از اين نامه اي از دربار به نائب التوليه نوشته مي شود كه مخارج ضريح جديد كاملا برآورده شود و از محل ديگري پرداخت گردد و طلاها و نقره هاي صندوق اهدائي شاه عباس عينا به موزه منتقل گردد، ولي بر طبق مدارك موجود طلاها به موزه منتقل نمي شود و تا سال 1316 در داخل ضريح مقدس محفوظ مي ماند.
تاریخ آستان قدس رضوی، جلد1، ص69