احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

در این کتاب رهنمودهای انسانی ارزشمندی به مسلمانان داده شده که ای کاش مردمی که خود را شیفته و واله و عاشق امام هشتم(ع) می‌دانند، مطالب این کتاب را به دقت می‌خواندند و پیش روی خود و افعال و گفتار و پندارشان می‌نهادند. در این کتاب 98 صفحه‌ای صرفنظر از دستورهای اسلامی درسهایی برای اداره امور جامعه و نیز زندگی شخصی و خانوادگی داده شده است. مثلاً فرموده‌اند: کسی که علم ندارد نباید از یادگیری شرم کند.
ولی می‌بینیم بسیاری از مدیران از صفر کیلومتری شروع می‌کنند و با اعتماد به نفس کاذب، پستهایی را که با سرنوشت مملکت و هموطنان سرو کار دارد، می‌پذیرند. شکیبایی در تحمل سختی‌ها را تأیید و تأکید می‌کنند، اما با کوچکترین ناملایمتی فریاد به فغان برمی‌دارند. اجتناب از رذایل و زشتی‌های اخلاقی را لازم می‌دانند، اما صفحه خط قرمز قدس را بخوانید تا ببینید رذالت و کلاهبرداری و اختلاس و خیانت در امانت و متأسفانه چشم بد به ناموس دیگران داشتن چه فجایعی به وجود می‌آورد. کار کردن را تشویق می‌کنند، اما اغلب افراد منتظرند از هر راهی ولو حرام نقدینه به دست آورند. بی تحرکی و سستی و تنبلی را می‌نکوهند، اما امروز می‌بینید به جای کار و تلاش و تولید، دلالی و کارهای انگلی و بی مصرف بودن و گرانفروشی و حقه بازی و بدون کار، رانت خواری تا چه حد اشاعه یافته است. امام بهترین ثروت را سرمایه‌ای می‌دانند که آبرو و حیثیت با آن محفوظ باشد، اما می بینید که چقدر آدمهای با اسم و رسم با بی آبرویی اختلاسهای بزرگ انجام می‌دهند وچهره متهمان هم خط خطی می‌شود که آبرویشان نرود و بعدا دوباره روز از نو، روزی از نو!
خست و تنگ نظری در خرج و مصرف زیاد هر دو را بد می‌دانند، اما ملاحظه می‌کنید میلیاردرهای مفت به ثروت رسیده این مملکت که اتومبیل کره‌ای و ژاپنی خانوادگی را با قیمت ارزان وارد کرده پس از تأدیه حقوق وعوارض گمرکی شش برابر بهای اتومبیل برای خود سود برمی‌دارند چقدر خسیس‌اند که یک بیمارستان و یک درمانگاه یا هنرستان صنعتی و مدرسه درست نمی ‌کنند و از آن طرف میلیون میلیون برای خود خرج می‌کنند و مقابل چشم مردم گرسنه اپتیما و سانتافه و پورشه و مازارتی وارد می‌کنند، و اتومبیل سواری مانند فیل سواری در هند پرچم خاص برخی خاصان شده است.
امام بزرگوار خوشبویی و نظافت بدن را توصیه می‌فرمایند، ولی عده‌ای از مردان و زنان، گویی اسلام را با رهبانیت در قرون وسطی اشتباه گرفته‌اند، لطیف نبودن و چرکناک و بدبو بودن را بر پاکیزگی ترجیح می‌دهند و وزارت نیرو هم آنقدر بهای آب را حتی برای گرمابه‌ها که افراد فقیر و کم درآمد و مهاجرین به آن‌ها می‌رفتند و بدنی می شستند گران کرده که اغلب روایح مکروه در خیابانها استشمام می شود. امام بر بهداشت دهان و دندان تأکید داشتند. اما یک خمیردندان حسابی بهایی حدود 10هزار تومان دارد و خدا نکند انسان سراغ دندانپزشکی برود که چنان مخارج سنگینی دارد که مردم ترجیح می‌دهند دهان‌شان بویناک و دندانهایشان خراب باشد و فساد دندان به قلب بزند، اما متحمل آن همه هزینه نشوند.
امام تفریح و نشاط و شادمانی را نیاز بشر می‌دانند و می‌فرمایند از لذایذ دنیوی نصیبی برای کامیابی خویش قرار دهید و تمنیات دل را از راه مشروع برآورید. می‌فرمایند ساعتی را هم برای لذتهای غیر حرام خلوت کنید. بفرمایید چگونه می‌توان آنچه را خدا و پیامبر(ص) و امام(ع) توصیه می‌کند، اجرا کرد؟
با ازدواجی که سر به ده تا بیست میلیون تومان می زند؟ با خانه و آپارتمانی که گیر نمی‌آید تا زوجین در آنجا زندگی کنند؟ می فرمایند پارچه‌های نقش دار پنبه دار بپوشید، تکرار می کنم پارچه نقش دار پنبه دار را توصیه می‌فرمایند اما رنگ شاد و جامه نقش دار در جامعه امروزین ما به مانند گناه کبیره است.
درخصوص خوردن و آشامیدن دستورهای عالی داده‌اند، فرموده‌اند من از سفره‌ای که در آن سبزی نباشد غذا نمی‌خورم. امروزه سبزی خوردن کیلویی 3000تومان، سیب زمینی بین 1200 تا 2000تومان و کاهو که چهار دانه‌اش را هفته پیش حدود 8هزار تومان خریدم از سفره‌ها محو شده است. امام همام می‌فرمایند شب شام بخورید. امروزه با تخم مرغ دانه‌ای 350تومان و سیب زمینی کیلویی 2000تومان چه کنیم؟ همانطور که خواننده‌ای به قدس پیامک زده بود، مردم نمی‌توانند کوکو سیب‌زمینی بخورند، صرف نظر از یک اقلیت رانت خوار. امام(ع) همه مردم را می‌پذیرفتند. امروز یک بخشدار یا شهردار شهری کوچک برای خود دفتر کاری در حد وزیر تشکیل می دهد و اغلب ساعات اداری مردم را با کلمات «جلسه دارند، کمیسیون دارند و خنده‌دارتر از همه مهمان دارند»، پی نخود سیاه می‌فرستند. من تمام فصول و سطور این کتاب را خواندم و به خوانندگان روزنامه توصیه می‌کنم آن را به دست آورند و بخوانند و روزنامه همت کند دو سه میلیون نسخه دیگر از آن را چاپ کند و دست کم در مبدأ ورودی مشهد بین زائران امام رضا(ع) توزیع کنندو به دست هر آدم با سوادی برسانند تا مردم ببینند امام بزرگوار و عزیز ما چقدر رعایت حق ضعیفان و گرسنگان و مظلومان را توصیه فرموده و حتی از قول رسول خدا(ص) فرموده‌اند هرکس باید در مسکنی پاکیزه و آسوده و وسیع زندگی کند با مردم می‌نشستند و برمی‌خاستند و غذا می‌خوردند. شخصی در حمام به اشتباه از ایشان خواست بدنش را کیسه بکشد و امام این کار را کردند. هرگز دهان به دشنام آلوده نکردند. درمجالس پاهایشان را دراز نمی‌کردند. به هر ترتیب از اقدام آستان قدس درخصوص نشر این کتاب قدردانی می‌کنم، ولی پس از خواندن این کتاب، باید از خود بپرسیم: آیا ما که هماره دم از عشق نسبت به امام رضا(ع) می‌زنیم به راستی منشور زندگی آن بزرگوار را رعایت می‌کنیم؟
این یک پرسش کلیدی است که باید درباره اش بیشتر اندیشه کنیم