از انتهای ناله هام ، از پشت چشمای ترم
بغض گلوم داد می زنه : « من خونه زاد حرمم »
گنبد پر نور رضا ایستگاه اول ، آخره
تموم دنیا یه طرف ، پر زدن اینجا محشره
اینجا به جز كبوترا ملائكه پر می زنن
اینجا همه سائلن و حلقه رو بر در می زنن
صابخونه ی كریم ما ، آخر عشقه به خدا
مشهد مدینه اس،كربلاس،مشهد دمشقه به خدا
اینجا واسه زیارتهام اذن و اجازت می گیرم
با آب سقاخونه هاش غسل شهادت میگیرم
شكوه ایوون طلا وجودم رو تكون می ده
از كرمش امام رضا به ماها آب و دون می ده
وقتی پرای خسته ام رو به گنبد تو می كشم
انگار میرم به كربلا ، طعم غریبی می چشم
می خوام بگم ترانه هام وقف صفای حرمت
بیا بشین تو قلب من ، خونه فدای قدمت
تموم عشق من اینه كه ریزه خوار تو باشم
بین تموم عاشقات ، عاشق زار تو باشم
نبض رضا رضا رضا ، طپش طپش های دلم
دلم نمیاد كه بخوام از حرمت جایی برم
