استاد فاطمي درباره زيارت امام رضا(ع) فرمودند: «از حضرت امام جعفر صادق (عليه السلام) روايت است که فرمود: "سوگند به خدا که ما اسماي حسناي خدا هستيم که خداوند هيچ عملي را از بندگانش قبول نمي کند مگر به معرفت ما!" از طرفي خداوند داراي اسماء حسني است
مانند: عليم، سميع، بصير، غفور، رحيم و ... منظور اين نيست که نام هاي ائمه (ع)، اسم خدا هستند؛ بلکه خود ائمه اسم هستند چنانچه در حديث داريم که خداوند اسم هاي عيني و خارجي دارد که از حروف و کلمات تشکيل نشده است... هر اسمي از اسماء خداوند، ظهوري دارد.ظهور خالق، خلقت است. ظهور اسم رحيم و رحمن، رحمت است و ...
يکي از اسماء بزرگ پروردگار، حضرت علي بن موسي الرضا(عليه السلام) است که داراي ظهور خاصي مي باشد. علامه طباطبايي (رحمة ا... عليه)- که از نوادر روزگار بود، فرمودند: همه امامان رئوف هستند؛ اما رافت امام رضا(ع) حسي است! در حرم مطهر حضرت رضا(ع) اگر يک مقداري هواهاي نفساني و صفات رذيله کنار برود، انسان مي فهمد که آقا مهربان است. اسم خداست،مثل اسم رئوف است. يکي از اولياي خدا در کشف ديده بود که حضرت رضا(ع) به تمام زائرانش مستقلاً عنايت دارد... روايت صحيح داريم که «زيارت امام هشتم (ع) ثواب يک ميليون حج دارد.» اگر به عقل ما هم جور درنمي آيد، چون کلام معصوم است، بايد تعبّداً قبول کنيم. اين ثواب، مشروط به يک چيز است و آن اين است که: عارف به حق آن حضرت باشيم. عارف به حق، دو معنا دارد: يکي از معاني عارفاً بحقه اين است که او را امام معصوم بدانيم... ما امام رضا(ع) را امام معصوم مي دانيم و اعتقاد به آن حضرت، کاشفيت دارد که شخص، دوازده امامي است و اين خصوصيت در امامان قبل از حضرت رضا(ع) نيست. زيرا زيدي ها تا چهار امام را قبول دارند و...هرکس امام رضا(عليه السلام) را قبول کرد، باقي ائمه را قبول دارد و دوازده امامي است. شايد يکي از جهات ازدياد ثواب زيارت حضرت همين است که زيارت و اعتقاد به آن بزرگوار، شعاري است که يعني من دوازده امامي هستم! ... و اما معناي ديگر عارفاً بحقّه در مورد حضرت رضا (ع) اين است که:زائر بداند که حضرت در احياي دين چه نقشي داشته است؟ بايد بدانيم که : خراسان آمدن امام رضا(ع) عيناً مانند کربلا رفتن امام حسين (ع) است! هر دو بزرگوار با علم به شهادت، هجرت کردند. حضرت، در عصري که ظلمت انحرافات عقيدتي همه جا را گرفته بود، با نهضت علمي خويش همچون خورشيدي درخشان طلوع نمود و دين را از نابودي نجات بخشيد.»
برگرفته از کتاب: «نکته ها از گفته ها» دفتر سوم صفحات ۱۷۵ تا ۱۷۹