نيت زيارت به دل دارند پس سختي هاي راه را به دل و ديده و وجود مي پذيرند ، آنان اذن دخول حرم توس را از حرم کربلا زمزمه کرده اند و از آن آقايي که صدايشان را مي شنود و آنان را مي بيند و سلام شان را سلام مي دهد وکلام شان را مي شنود تذکره زيارت و تشرف گرفته اند...
يَرَوْنَ مَقامى وَيَسْمَعُونَ کَلامى، وَيَرُدّونَ سَلامى، وَا نِّکَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعى کَلامَهُمْ، وَفَتَحْتَ بابَ فَهْمى بِلَذيذِ مُناجاتِهِمْ...
آنان به شوق مي آيند ، به عشق مي آيند و با پاي پياده از کربلاي حسين تا توس غريب الغربا را به پرواز مي آيند ...
