احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

قسمت اول : ۱- عبادت و نیایش

امام خمینی می‏نویسد: فرموده ائمه علیهم السلام که: (عبادت ما عبادت احرار است که فقط برای حب خداست، نه طمع به بهشت ‏یا ترس‏ از جهنم است‏)از مقامات معمولی و اول درجه ولایت است. از برای آنها در عبادات حالاتی است که‏به فهم ما و شما نمی‏گنجد. و در جای دیگر می‏فرماید: شما خیال می‏کنید گریه‏های‏ائمه طاهرین علیهم السلام و . . . برای تعلیم بوده و می‏خواسته‏اند به دیگران‏ بیاموزند؟ آنان با تمام آن معنویات و مقام شامخی که داشتند از خوف خدا می‏گریستند و می‏دانستند راهی که در پیش دارند پیمودنش چه قدر مشکل و خطرناک‏ است. از مشکلات، سختیها ناهمواریهای عبور از صراط که یک طرف آن دنیا و طرف‏ دیگرش آخرت می‏باشد و از میان جهنم می‏گذرد خبر داشتند.
از عوالم قبر، برزخ،قیامت و عقبات هولناک آن آگاه بودند از این روی هیچگاه آرام نداشته و همواره‏ از عقوبات شدید آخرت به خدا پناه می‏بردند. شیخ صدوق (متوفا به سال ۳۸۱) ازابراهیم بن عباس نقل می‏کند که: حضرت رضا علیه السلام در شب کم می‏خوابید و بیشتر بیدار می‏ماند، اکثر شبهایش را از اول شب تا صبح احیا می‏داشت (و به عبادت و نیایش‏ می‏پرداخت). و حتی اهل منزل خود را به نماز شب وادار می‏ساخت. شیخ صدوق در جای دیگر از رجاء بن ابی‏ضحاک نقل می‏کند که وی گفت: مامون به من ماموریت داد تا حضرت رضا علیه السلام را (به اجبار) از مدینه به مروبیاورم (تا تحت نظر باشد) و دستور داشتم از راه مخصوصی امام را بیاورم و وی را از قم عبور ندهم (چون مرکز شیعیان بود و احتمال شورش می‏رفت) و شب و روز می‏بایست‏ به نگهبانی از آن حضرت مشغول باشم. از مدینه تا مرو با حضرت بودم، به‏ خدا سوگند کسی را مانند او در تقوا و کثرت ذکر خدا و خوف از او در تمام اوقات‏ ندیدم. و سپس به تفصیل، کیفیت ادای نمازها و ذکرها و راز و نیازهای‏ حضرت‏ را شرح‏ می‏دهد. آن حضرت درباره وحشت و هراس شیطان از نماز و نمازگزار می‏فرماید: شیطان همواره از مومنی که مراقب وقت نمازهای پنجگانه‏اش باشد در هراس‏است و در صورتی که وی نمازهای خود را ضایع کند بر او جرات پیدا می‏کند و کم کم‏او را در گناهان بزرگ می‏اندازد.

برخیز و شست و شو کن با اشک خود وضو کن تحصیل آبرو کن در پیشگاه یزدان دور افکن این ریا را وین کبر و این هوی رایکدم بخوان خدا را چون عاشقی پریشان.