احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

مرحوم شیخ صدوق به نقل از یکی از معاصران حضرت رضا علیه السلام می‏نویسد: چون سفره انداخته می‏شد، غلامانش حتی دربان و نگهبان نیز با اوسر یک سفره می‏نشستند. مرحوم ابن شهر آشوب (متوفا به سال ۵۸۸) نیز می‏نویسد:
روزی امام وارد حمام شد، مردی (که حضرت را نمی‏شناخت) از وی درخواست کرد تا او را کیسه کشد، امام نیز پذیرفت و مشغول شد. حاضران به آن مرد، حضرت را معرفی‏ کردند و او با کمال شرمندگی و سرافکندگی از حضرت پوزش خواست اما حضرت رضا علیه السلام او را آرام نمود و به کار خود همچنان ادامه داد. مرحوم کلینی طبق حدیثی فرموده: شبی امام مهمان داشت، در میان صحبت، چراغ دچار نقص گشت، مهمان خواست‏ آن را اصلاح نماید ولی حضرت اجازه نداد و خود به اصلاح آن پرداخت. مرحوم علامه مجلسی (متوفا به سال ۱۱۱۱) چنین نقل کرده است: مردی از اهالی بلخ گوید:
در سفر خراسان با حضرت همراه بودم، به دستور وی سفره‏ انداخته شد و خدمتکاران و غلامان، چه سیاهان و چه غیر ایشان، همگی را بر سر یک‏سفره نشاند، به امام عرض کردم: فدایت‏شوم خوب بود برای اینها سفره جداگانه‏ای‏ می‏انداختید. حضرت فرمود: ساکت‏باش. پروردگار همه یکی است، پدر و مادر همه یکی است و پاداش و جزا (فقط) به عمل‏ بستگی دارد (نه بر حسب و نسب و جاه و مقام).