احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

او گفت : « شما بپرسيد اي پسر رسول خدا تا ما به سوال شما افتخار كنيم . » 
امام فرمود : « اي يحيي ، نظر تو درباره كسي كه ادعا مي‌كند راستگوست ولي به راستگويان ، نسبت دروغ‌گويي مي‌دهد ، چيست ؟ آيا چنين كسي راستگو و پيرو دين حق است يا دروغگو ؟ » 
يحيي مدتي به فكر فرو رفت و چيزي نگفت . 
مامون گفت : « چرا جواب نمي‌دهي ؟ » 
يحيي گفت : « سوالي از من كرد كه نمي‌توانم پاسخ دهم . » 
مامون از حضرت رضا عليه السلام پرسيد : « منظورتان از اين سوال چه بود ؟ » 
امام فرمود : « من از يحيي با كنايه پرسيدم اگر ابوبكر راستگو بوده ، پس راويان صادق و راستگو كه گفته اند ابوبكر بر فراز منبر رسول خدا اعلام كرد : « شما مرا امير خود قرار داديد ولي من بهتر از شما نيستم . » بايد اين سخن هم راست باشد و اگر اين سخن ابوبكر راست است مي گوييم امير بايد از رعيت بهتر باشد ، پس ابوبكر امام نيست . 
همچنين از قول ابوبكر نقل كرده اند كه گفته است : « من شيطاني دارم كه مرا وسوسه مي كند و من گرفتار او هستم . » اگر ابوبكر راستگوست و اين سخن هم راست است ، پس نمي تواند امام باشد چون شيطان نمي تواند در امام تصرف كند و نيز از عمر نقل كرده اند كه گفته است : « امامت ابوبكر يك كار ناگهاني و بدون مقدمه بود كه خداوند ما را از شر آن حفظ كرد ؛ پس هر كس اين كار را تكرار كند ، او را بكشيد . » 
اگر عمر راستگو بود پس امامت ابوبكر به نظر عمر هم صحيح نبوده و اگر دروغ گفته كه خودش براي زعامت و رهبري مسلمين لياقت ندارد . » 
سخن حضرت كه به اينجا رسيد مامون آنچنان عصباني و ناراحت شد كه بي مقدمه فريادي كشيد كه همه آن عده متفرق شدند . 
سپس رو كرد به بني هاشم و گفت : « مگر من نگفتم حضرت رضا را شروع كننده بحث قرار ندهيد و بر عليه او جمع نشويد ؟ ! اينها علمشان از علم رسول الله است ! » 
بحارالانوار ، ج 10 ، ص 348 . ح 6 . 

از مناقب آل ابيطالب ، ج 2 ، ص 404 - 405 .

منبع : کتاب خانه الکترونیکی قائمیه اصفهان