مرحوم شيخ صدوق رحمت الله عليه در كتاب شريف عيون اخبار الرضا (عليه السلام) از مفضل نقل مي‌كند كه گفت: خدمت حضرت موسي بن جعفر (عليهما السلام) رسيدم آن حضرت فرزندش علي (عليه السلام) را به دامن گرفته بود ، مي‌بوسيد و گاهي بر شانه مي‌گذاشت و گاهي در بر مي‌گرفت و مي‌فرمود:ما أطيب ريحك ، وأطهر خلقك ، و أبين فضلك . چقدر نيكو و معطر است بوي تو ، و چه پاكيزه است اخلاق تو، و چه روشن و ظاهر است برتري و فضيلت تو .
عرض كردم : فدايت شوم ، به قدري اين فرزندت را دوست دارم و محبّت او در دلم قرار گرفته است كه هيچ كسي را جز خودت آن قدر دوست ندارم . به من فرمود :اي مفضل ! مقام و منزلت او نسبت به من مانند مقام و منزلت من نسبت به پدرم است.
ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ . (آل عمران /34 ) . ذريه‌اي هستند كه بعضي از آن‌ها از بعضي ديگر فضائل و كمالات را به ارث مي‌برند ، و خداوند شنوا و دانا است .
عرض كردم : آيا او بعد از شما امام و پيشوا و فرمانروا است ؟
فرمود :نعم ، من أطاعه رشد و من عصاه كفر . بلي ، هر كه او را اطاعت كند راه را يافته است و به سعادت رسيده است ، و هركه او را نافرماني كند بي‌راه رفته و كافر گشته است .
بر گرفته از: (عيون اخبار الرضا عليه السلام : 1/26 ح28 و بحار الانوار : 49/ 20 ح26 و القطرة من بحار مناقب اهل اللبيت ، علامه مستنبط : ج۱/ ح۴۳۵) .
