احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

در نور الابصار مرقوم است که حضرت رضا علیه‏السلام معتدل القامه و سیه چرده بود، چه والده ماجده‏اش نجمه که حامل نیر اعظم ولایت شد سیاه بود و آن حضرت یکی روز به گرمابه اندر شد و در آن حال که در مکانی در حمام جای داشت ناگاه مرد سیاهی بحمام اندر آمد و بر آن حضرت وارد و امام علیه‏السلام را از آنجا که بود برخاستن داد و گفت ای اسود آب بر سرم بریز آن اسود که سفیدروئی هر دو عالم به وجود همایونیش مربوط است بر سرش آب ریخت در این وقت شخصی که آن حضرت را می‏شناخت داخل گرمابه شد و چون نور بخش ماه و آفتاب را به ریختن آب نگران شد بی‏اختیار فریاد بر کشید ای جندی در بئر هلاکت سرنگون شدی آیا پسر دختر پیغمبر صلی الله علیه و آله را مأمور بخدمت خود می‏گردانی؟ 

مرد لشکری را حال دگرگون شد و از جای برجست و هر دو پای مبارکش را همی بوسید و همی بنالید و عرض کرد از چه روی مرا به معصیت افکندی گاهی که به تو امر کردم و به خدمت بازداشتم و چنین گناه کار شدم فرمود «انها لمثوبة فبادرت ان اعصیک فیما اثاب علیه» همانا این کار موجب اجر و ثواب بوده و نخواستم برخلاف امر تو کار کنم در آنچه از آن ثواب می‏برم آنگاه این شعر قرائت فرمود: 

لیس لی ذنب و لا ذنب لمن‏

قال لی یا عبد أو یا أسود

انما الذنب لمن البسنی‏

ظله و هو الذی لا یحمد

صاحب نور الابصار می‏گوید این خبر در تاریخ غرماتی بدنی نهج مسطور است. 

راقم حروف گوید چون بر این خبر بنگرند معنی خلق عظیم و اوصاف منوره و اخلاق ولایت را باز دانند و معنی الله یعلم حیث یجعل رسالته یا ولایته و امامته را بشناسند و در لطایف و دقایق این دو بیت که مسطور است بیانات شافیه و اشارات کافیه مفصله می‏باشد که بیرون از اقتضای مقام است.

منبع: ناسخ التواریخ (المجلد 01 )