احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

و اما غلام رفت به طرف پائین پای مبارک و به نماز ایستاد و چون هر دو از نماز فارغ شدند سر به سجده نهادند. 

و هر دو سجده را بسیار طول دادند و لکن شخص بلخی زودتر سربلند کرد و دید هنوز غلام در سجده است پس او را صدا زد غلام فورا سر برداشت و گفت لبیک یا مولای شخص بلخی - گفت: اترید الحریة یعنی آیا میل داری که آزاد شوی غلام گفت بلی. 

بلخی گفت «انت حر لوجه الله تعالی» یعنی من تو را در راه خدای تعالی آزاد کردم و از قید بندگی خود خلاصت نمودم. 

و دیگر آنکه فلانه کنیزم را هم که در بلخ است در راه خدا آزاد کردم و او را به تو تزویج نمودم به فلان مبلغ از صداق و خودم نیز ضامن می‏باشم که آن صداق را به او برسانم. 

و دیگر آنکه فلان ملکم را بر شما مرد و زن و بر اولاد شما نسلا بعد نسل وقف کردم و این امام بزرگوار را بر این قضیه شاهد و گواه قرار دادم. 

فبکی الغلام: غلام از شنیدن این سخنان به گریه درآمد و قسم یاد کرد که اکنون من در سجده که بودم همین حاجات را از خدای تعالی درخواست می‏کردم و از برکت صاحب این قبر شریف به این زودی مرا به حاجات و مقاصد خود رسانید. 

حقیر گوید: بلی گاهی صلاح است حاجت فورا برآورده می‏شود مانند قضیه‏ی مذکوره که هنوز حاجت‏مند سرش به سجده بود که حاجتش برآورده شد و گاه صلاح در تاخیر است و گاه صلاح در این است که حاجتش داده نشود و در هر حال ما محتاجان بایستی دست از گدائی در خانه‏ی محمد و آلش علیهم‏السلام برنداریم و چون چشم ما بر بقعه و بارگاه حضرت ثامن الائمه صلوات الله علیه می‏افتد جا دارد عرض کنیم: 

یا بقعة الطوس فیک الجواد و الکرم‏

فیک الزکی التقی العالم العلم‏

فیک الذی مقتدانا جدا مجده‏

اضحت بنور هداه تهتدی الامم‏

فیک الذی قامع الکفار والده‏

من کان فی سیفه للخارجی سقم‏

فیک الذی فاطم الزهراء جدته‏

لولا علی لکان الکفو ینعدم‏

من اهل‏بیت من الرحمن حبهم‏

فرض و لولا هم لم یخلق النسم‏

فیک الذی قبل الاشراف سدته‏

من کان شمل البرایا منه منتظم‏

فیک الذی قال فخر المرسلین له‏

منی بها بضعة من بعد تکتم‏

فیک الذی هیج الاحزان قد وقعت‏

یوم الطفوف علی سبط کذا حرم‏

فیک الذی ابعد المأمون عن وطن‏

قد کان فی قلبنا من بعده الم‏

یا قوم ان زرتموا قبر الرضا فلکم‏

تکرار مرقده قد کان فاغتنموا

منبع : کتاب کرامات الرضویه جلد 1