احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

«فجلست فی المکان الذی یجلس فیه الحجاب» 

چون دیدم جمعی از حاجبان در محلی که برای ایشان بود نشسته‏اند من نیز نزد ایشان نشستم و کیسه‏ی پول را در پیش روی خود گذاشتم و با ایشان گرم سخن گفتن شدم در این بین یک نفر از ایشان که غلام خود امیر بود کیسه را به طوری از پیش من ربود که من هیچ ملتفت نشدم و چون از سخن گفتن فارغ شدیم متوجه شدم که کیسه در نزد من نیست مضطرب شدم و در تفحص برآمدم و به آن جماعت اظهار کردم تمامی انکار کردند و گفتند ما خبری نداریم. و نفهمیدیم که در اینجا چیزی گذاشته باشی و از آنجائی که حسد ایشان را بالنسبه به خود می‏دانستم کراهت داشتم که در آن خصوص به امیر سخنی بگویم لکن بسیار متفکر و متحیر بودم که چه باید بکنم تا به این فکر افتادم که والد من هر وقت امری برای او پیش آمد می‏شد که محزون می‏گشت پناه به مشهد حضرت رضا علیه‏السلام می‏برد و آن بزرگوار را زیارت می‏کرد و نزد قبر شریفش دعا می‏کرد پس همش و حزنش برطرف می‏گشت پس با خود گفتم خوب است من هم چنین کنم لذا عازم زیارت حضرت رضا علیه‏السلام شدم. 

و چون روز دیگر شد به حضور امیر رفته و گفتم آمده‏ام که امیر اجازه دهد تا به طوس روم زیرا که شغلی در آنجا دارم امیر گفت مگر چه شغل در طوس داری. 

گفتم مرا غلامی است طوسی و او فرار کرده است و کیسه پول امیر هم مفقود شده است و گمان می‏کنم که کیسه را آن غلام برده باشد. 

تا این سخن را گفتم امیر گفت ملتفت باش که کاری نکنی که نزد من خائن محسوب شوی گفتم پناه می‏برم به خدا از خیانت آن وقت امیر گفت که هرگاه رفتی و نیامدی کیست که از عهده‏ی کیسه‏ی ما برآید و ضمانت آن وجه را بنماید. 

گفتم من اکنون به اجازه‏ی امیر می‏روم و هرگاه تا چهل روز دیگر برنگشتم تمامت ملک و خانه و اسباب مرا امیر تصرف نماید. 

چون سخن به اینجا رسید اجازه داد فورا از نزد وی بیرون آمدم و به زودی حرکت کردم به قصد زیارت حضرت رضا (ع) و راه را پیمودم تا به مشهد شریف رسیدم و مشرف شدم و زیارت نموده و نزد سر مبارک آن حضرت خدا را خواندم و از پروردگار خواستار شدم که مرا مطلع سازد بر محل کیسه‏ی پول امیر آنگاه در همانجا خوابم ربود در عالم رؤیا مشرف شدم حضور مبارک پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله آن سرور به من فرمود «قم فقد قضی الله عزوجل حاجتک» برخیز که خدای تعالی حاجت تو را برآورد. 

پس برخواستم و تجدید وضو نموده و مشغول نماز شدم، دوباره شروع کردم به دعاء و حاجت خواستن باز خوابم ربود. 

بار دیگر رسول خدا را در خواب دیدم فرمود کیسه‏ی امیر را غلام امیر دزدیده و اسم غلام را نیز ذکر فرمود و نیز فرمود آن کیسه را به همان قسمی که مهر ابی‏نصر بر او است آن غلام در خانه‏ی خود در زیر کانون (یعنی گلخن و آتش‏دان) پنهان کرده چون این فرمایش را فرمود از خواب بیدار شدم و حرکت نمود رو به راه نهادم و سه روز پیش از میعاد به محل خود رسیدم و به همان حال سفر یک سره پیش امیر رفتم و او را ملاقات کرده گفتم امیر بداند که حاجتم روا شده است امیر گفت الحمد الله آنگاه از نزد او بیرون شدم و تغییر لباس داده دوباره نزد وی رفتم آن وقت امیر گفت بگو بدانم کیسه‏ی پول چه شده است. 

گفتم کیسه‏ی پول نزد فلان غلام مخصوص خود امیر است. گفت از کجا می‏گوئی من شرح حال را به عرض رسانیدم که من برای حل مشکل خود رفتم نزد قبر حضرت رضا علیه‏السلام و متوسل شدم و در خواب پیغمبر صلی الله علیه و آله به من چنین خبر داده است که کیسه نزد آن غلام است از شنیدن این سخن بدن امیر به لرزه درآمد و فورا فرمان داد تا غلام را حاضر کردند. 

پس رو به او نموده گفت چه کرده‏ای کیسه‏ای را که از نزد این شخص ربوده‏ای غلام انکار کرد امیر او را تهدید کرد که بزند با اینکه عزیزترین غلامانش بود. 

و من چون ملاحظه کردم که بنای زدن او است. گفتم ای امیر این امر محتاج به زدن او نیست زیرا که پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله به من خبر داده است به محلی که اکنون کیسه در آنجا است گفت آنجا کجاست گفتم در خانه‏ی خود او در زیر کانون. 

پس امیر همان وقت شخص ثقه‏ای را فرمان داد تا به خانه‏ی غلام رفت و از زیر کانون کیسه‏ی سر به مهر را آورده و نزد امیر گذاشت.؟  امیر چون دید آن کیسه همان کیسه‏ی خود اوست که مهر کرده بود خرسنده شده و به من گفت مقام و رتبه‏ی تو در نزد من زیاد شد و احسان و اکرام من به تو بیشتر خواهد بود و هرگاه وقت رفتن به من می‏گفتی که اراده‏ی مشهد حضرت رضا علیه‏السلام دارم هر آینه تو را بر مرکب مخصوص خود سوار می‏کرد. 

راوی می‏گوید: پس از این قضیه چون من خودم را محسود اطرافیان امیر دیدم از وی اجازه گرفتم و آمدم به نیشابور و مشغول به انجیرفروشی شدم.

منبع : کتاب کرامات الرضویه جلد 1