احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

پروردگارا، این یاران دین تو، معادن کلمات روحانی و گنجینه‏های علم و ارکان توحید و معرفت و از ستونهای دین تو هستند و از صاحب اختیاران امر شرع و انتظام همه خلق تو هستند. 

خداوندا، این انصار دین تو از بندگان خاص خالص تو و از برگزیده‏هایی از کل خلقت و از دوستان خاص و فرزندان محبان خاص و برگزیده‏ی اولاد پیغمبر خاتم تو هستند. و سلام و تحیت و رحمت بر آن ولی کامل و بر پدران بزرگوارش باد. 

14-1- حضرت امام صادق علیه‏السلام درباره آیه ذیل چه می‏فرمایند؟ 

و ما یعلم تأویله الا الله و الراسخون فی العلم - آیه 7 - سوره آل عمران. 

و هیچ کس تأویل قرآن را نمی‏داند، جز الله و راسخون در علم 

حضرت امام صادق علیه‏السلام در طی سه روایت در این خصوص فرمودند: ما راسخون در علم هستیم و ما تأویل قرآن را می‏دانیم و پیغمبر صلی الله علیه و آله بهترین راسخ در علم است، خدای عزوجل همه آنچه را از تنزیل (معنی مطابقی) و تأویل (معنی التزامی) نازل فرمود به او آموخته است، چیزی را که خدا تأویل‏اش را به او نیاموخت بر او نازل نفرمود و اوصیای پس از وی هم تمام آن را می‏دانند، و کسانی که تأویل آن را نمی‏دانند (شیعیان)، هرگاه عالمشان چیزی از روی علم بفرماید (ایمان می‏آورند و می‏پذیرند) چنانچه خدا ایشان را پذیرفته و فرموده است: 

یقولون امنا به کل من عند ربنا - آیه 7 سوره آل عمران. 

گویند، ما به همه آن کتاب ایمان آوردیم که تمام (محکم و متشابه) آن از جانب پروردگار ما آمده و قرآن، خاص و عام، و محکم و متشابه، و ناسخ و منسوخ دارد و «راسخون در علم»، همه را می‏دانند.

و حضرت امام صادق علیه‏السلام نیز فرمودند: راسخون در علم امیرالمؤمنین و امامان پس از وی علیهم‏السلام می‏باشند.

اکنون که با توجه به کلمات نورانی حضرت امام صادق علیه‏السلام روشن گردید، ائمه معصومین معادن کلمات خداوند هستند و تذکر حضرت امام رضا علیه‏السلام در متن دعا بر اینکه به ما معرفی کند که معدن کلمات الهی کجاست و مفسر قرآن چه کسانی هستند را به جان می‏شنویم و از این پس برای فهم بهتر کلمات نورانی و آیات الهی قرآن کریم به راهنمائی‏ها و تفاسیر امامان معصوم مراجعه می‏کنیم. 

14-2- حضرت امام صادق علیه‏السلام در تفسیر آیه ذیل چه می‏فرمایند؟ 

بل هو آیات بینات فی صدور الذین اوتوا العلم 

آیه 49 - سوره عنکبوت. 

بلکه، این قرآن آیات روشن الهی است، در لوح سینه‏ی آنان که از نور خدا دانش یافتند. 

حضرت امام صادق علیه‏السلام به دو سند در تفسیر آیه فوق فرمودند: ایشان ائمه علیهم‏السلام هستند.

حضرت امام صادق علیه‏السلام به سند دیگر در تفسیر آیه فوق فرمودند: 

ایشان تنها! ائمه علیهم‏السلام هستند.

حضرت امام باقر علیه‏السلام خطاب به ابابصیر فرمودند: به خدا، ای ابامحمد، خدا نفرمود قرآن آیه‏هایی است میان دو جلد قرآن ابابصیر گفت: گفتم قربانت گردم پس ایشان کیانند؟ 

حضرت امام باقر علیه‏السلام فرمودند: توقع می‏رود کسانی جز ما باشند؟

از حضرت امام باقر به سند دیگر درباره آیه فوق سؤال شد، ایشان در پاسخ تنها، با دست به سینه خود اشاره فرمودند: روایت اخیر قلب انسان هشیار تاریخ دین را آتش می‏زند، زیرا او امام است مفسر قرآن است معدن حکمت و کلمات خداوند است اجدادش را قطعه قطعه یا شهید کردند سالها بر آنها توطئه و خیانت کردند؛ امام، خلیفه بر حق خداوند است، خانه نشین و معلم مظلوم تعلیمات دینی است در معرفی خود و بیان حق خود با اشاره به سینه خود پیام می‏دهد. ولی باز هم او و فرزندانش را با توطئه و سم شهید کردند. 

خداوندا، به حرمت امام باقر و امام صادق و امام رضا علیهم‏السلام، به ما منتظرین عصر غیبت توفیق شناخت و معرفت حقه دین خود را عطا کن و آرزوی خدمتگزاری به امام و ولی عصر در این حیات را برای‏مان تحقق بخش. 

- بارالها - تو ما را یاری کن تا آنگونه عمل کنیم، تا صاحبان این سینه‏های مورد اشاره از ما راضی باشند. 

حضرت امام رضا علیه‏السلام نیز می‏فرمایند: مقصود (از آیه فوق) ائمه علیهم‏السلام هستند.

14-3- حضرت امام رضا علیه‏السلام نقل فرمودند که مردی خدمت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله آمد و پرسید:نخستین اثری که از «علم»، گرفته می‏شود چیست؟ 

حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: شناخت خداوند می‏باشد. 

مرد پرسید: معرفت حقیقی خداوند چگونه است؟ 

حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله پاسخ فرمودند: معرفت حقیقی خداوند آن است که اعتقاد پیدا کنی که پروردگار شبیه و نظیر ندارد و اوست خداوند یگانه، آفریننده، نیرومند، آغاز همه آفرینش، پایان همه موجودات، آشکار و نهان، و مانند او و همتایی نیست، هر کس خداوند را این چنین بشناسد معرفت واقعی و حقیقی پیدا کرده است.

14-4- حضرت امام حسن علیه‏السلام فرمودند: شنیدم از جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله که فرمودند: من شهر علم هستم و علی «در» آن است و آیا توان وارد شهر شد جز از درش؟ 

حضرت امام حسین علیه‏السلام نیز در ادامه کلام برادر فرمودند: شنیدم از جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله که فرمودند: همانا، علی پس از من شهر علم است و هر که در آن درآید نجات یابد و هر که از او تخلف کند هلاک شود.

توجه وافر خوانندگان را پس از این دو روایت به کلام امیرالمؤمنین علی بن ابی‏طالب که در همین مورد «در شهر علم» بیان فرمودند جلب می‏کنم. 

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‏السلام در کتاب شریف نهج‏البلاغه ثبت است که در خطبه‏ای فرمودند: 

نحن الشعار و الأصحاب و الخزنة و الأبواب و لا تؤتی البیوت الا من ابوابها، فمن أتاها من غیر ابوابها سمی سارقا. 

ما (اهل‏بیت) محرم اسرار حق و یاران راستین و گنجینه‏ها و درهای علوم پیامبر هستیم، و هیچکس به خانه‏ها جز از در وارد نمی‏شود، و کسی که از غیر در وارد گردد سارق (دزد) خوانده می‏شود.

14-5- حضرت مولی الکونین و سیدنا و مولانا حجة بن الحسن المهدی القائم المنتظر المنتقم در روایت ذیل فرمودند: 

خداوند سبحان، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را در حالی که ستوده و سعادتمند بودند قبض روح فرمود و امر (ولایت و خلافت) را پس از رحلت آن حضرت، در برادر و پسر عمو و جانشین و وارث‏اش علی بن ابی‏طالب علیه‏السلام قرار داد، سپس اوصیاء از نسل او را که (یازده امام معصوم می‏باشند) یکی پس از دیگری به امامت منصوب نمود. 

خداوند تبارک و تعالی به وسیله این دوازده امام (که جانشینان حق پیامبرند) دین خود را زنده نمود، و نورش را کامل ساخت و بین ایشان و سایر برادرها و پسر عموها و بستگان پایین‏ترشان تفاوتی آشکار گذاشت تا حجت الهی از مردم عادی و امام از پیرو شناخته شود به اینکه پروردگار تعالی آنان را از هر گناه و لغزشی مصون داشت و از تمام عیوب و نقایص پیراسته نمود و از هر پلیدی پاک ساخت و از همه‏ی شبهات منزه گردانید و ایشان را خزانه‏داران دانش و امانت‏داران حکمت و محل راز خویش قرار داد و با نشانه‏های روشن تأییدشان فرمود، اگر چنین نبود، همه‏ی مردم یکسان و برابر می‏شدند و هر کسی به ادعای مقام خلافت و امامت از سوی خداوند عزوجل می‏پرداخت و حق از باطل شناخته نمی‏شد و دانش حقیقی از جهل و نادانی جدا نمی‏گردید.

14-6- حضرت سیدنا و مولانا، اباصالح المهدی، قائم آل محمد (صلوات الله علیه و علیهم اجمعین) در روایت ذیل فرمودند: آیا آگاه نشدند به انتظام و پیوستگی امامانشان پس از پیامبرشان یکی بعد از دیگری، تا آنکه امر امامت به فرمان الهی به پیشوای پیشین یعنی حسن بن علی العسکری (صلوات الله علیه) منجر گردید، پس او به جانشینی پدرانش علیهم‏السلام رسید و (در منصب امامت قرار گرفت). مردم را به سوی حق و به طرف راه راست هدایت فرمود. 

او نوری تابناک و ماهی درخشان بود که آنچه را در نزدش داشت خداوند عزوجل برای آن حضرت برگزیده بود، پس قدم به قدم همانند نیاکانش راه روشن آنان را پیمود تا از دنیا رفت بر عهدی که بدان پیمان نمود و وصیتی که وصیت فرمود به جانشینی، که خداوند عزوجل وصی و جانشین او را تا پایان مدتی پنهان ساخت و به اراده‏ی خویش جایگاهش را پوشیده و مخفی داشت - به خاطر حکم گذشته و تقدیر نافذ - که محل آن (وصایت و جانشینی) در ما است و برتری و فضیلتش برای ما می‏باشد.

14-7- حضرت سیدنا و مولانا بقیةالله الاعظم، معزالمؤمنین المستضعفین و صاحب رایت یوم فتح، در روایت ذیل فرمودند: دلهای ما ظرفهای اراده‏ی الهی است، پس هرگاه خداوند (چیزی را اراده کرد) خواست، ما نیز خواسته‏ایم چنانکه خداوند می‏فرماید: 

و ما تشاؤون الا أن یشاء الله رب العالمین - آیه 29 - - سوره تکویر. 

و نمی‏خواهید، مگر آنکه خدایی که پروردگار جهان‏ها است، اراده نماید و بخواهد.

خداوندا، اکنون که سالهاست فرشتگان آسمانی تو صف در صف، بر گرد بارگاه حضرت سیدالشهداء الاولیا، گریان و نالان هستند و بر مصائب او و اهل‏بیتش در عاشورای مظلومان فغان و زاری می‏کنند و دعا می‏کنند تا منتقم خون مظلوم حضرت مولانا حسین بن علی ظهور کند، ما نیز در این زمان غیبت و از محضر رضا از تو می‏خواهیم تا پذیرا باشی، صلوات و درود تمام فرشتگان و آسمانی‏های خود را، سلام و درود همه‏ی موجودات ذیشعور مخلوق خود را و صلوات و تهیت و عرض ادب همه شیعیان منتظر موعود را بر انوار مقدس چهارده معصوم پاک طینت و پایان بخش غم غیبت، خاتم اوصیای بعد از نبی، حضرت سیدنا و مولانا اباصالح المهدی، قائم آل محمد (صلواتک علیه و علیهم اجمعین من الان الی قیام یوم الدین) الحمد لله رب العالمین. 

منبع : كتاب از محضر رضا

پایان