نميدانم حتماً براي شما هم پيش آمده كه قصد رفتن به مهماني ويژه يا ملاقات با آدم خاصي را داشته باشيد. آن وقت سعي ميكنيد لباستان، عطرتان، حتي نوع هديه و يا گلي كه قصد داريد ببريد، همه و همه متناسب با شخصيت خودتان و در خور ميزبانتان باشد تا در تمام طول ميهماني، لحظهاي احساس نكنيد كه از كانون توجه صاحبخانه خارج شدهايد و جمع براي شما غريبه شده.
حالا تصور كنيد كه ميزبان، فردي خاص و خانه او هم يك مكان مقدس باشد و شما هم مثل هزاران ميهمان ديگر، براي بهرهمندي از كرم و بزرگواري او به ديدارش مشرف شدهايد. براي عرض ادب و رعايت حرمت خانه و صاحب خانه چه كار ميكنيد؟ زياد حاشيه نميروم. يكي از اين خانههاي مقدس، بارگاه ولايتمدار رضوي است. اگر آقا علي بن موسي الرضا(ع) شما را طلبيده و قصد تشرف به اين بارگاه ملكوتي را داريد، بهتر است براي پيشگيري از «سرگشته شدن اندر خم كوچه آداب زيارت»، چند لحظهاي را به ياد دوران كودكي، دست به سينه و چهارزانو بنشينيد و آرام به این توصيهها گوش بدهيد.
غسل زيارت از آداب مستحبي است كه در دو مرحله، يكي به هنگام آغاز سفر زيارتي و ديگري به وقت تشرف به اماكن متبركه، به آن سفارش شده است. وي پوشيدن لباس تميز،عطر زدن، برداشتن گامهاي كوتاه به هنگام حركت به سمت اماكن متبركه و داشتن حضور قلب را براي ايجاد ارتباط معنوي بيشتر با اولياي دين، ضروري است.
قبل از ورود به اماكن متبركه بايد اذن دخول خواند و زماني كه گنبد و گلدسته بارگاه رويت شد، ذكر تكبير بسيار گفت، تا عظمت و شكوه آن مقام، انسان را از ياد خدا غافل نكند.
آداب زيارت امام رضا(ع)، از كيفيت بيشتري برخوردار است و حضور قلب بيشتري را ميطلبد.
احترام به خادمان حرم رضوي، گفتن ذكر خداوند به هنگام ورود، توجه ويژه به ابعاد شخصيتي و افكار و انديشههاي امام(ع) و ذكر صلوات خاصه امام رضا(ع)، از آداب ويژه ورود به حرم رضوي است، ميافزايد: خواندن زيارت هاي وارده، از جمله زيارت جامعه كبيره، امين ا...، و زيارتهاي اختصاصي حضرت، به جا آوردن نماز زيارت و خواندن قرآن و تلاش براي تضرع و توسل به ايشان، از ديگر آداب زيارت پس از تشرف به داخل حرم رضوي است.
بر اساس روايات ذكر شده،حدود شرعي نگاه داشتن حرمت حرم را چهار فرسخي شعاع آن يعني تا فاصله 5/22 كيلومتري عنوان ميكند و يادآور ميشود: از ديدگاه برخي علما، همانگونه كه عالم محضر خداوند است؛ سراسر يك سرزمين نيز ميتواند جزو حريم حرم ائمه معصومين(ع) محسوب شود و اين بسته به معرفت و آگاهي افراد دارد.
ترويج برخي آداب و سنن نادرست، نظير سجده كردن در مقابل ائمه اطهار(ع) و قفل بستن و نخگرهزدن به در و پنجره كه در دين ايجاد شبهه ميكند، بوسيدن در، ديوار و ضريح، كه نوعي ابراز محبت به تعلقات بزرگان دين است، جزو آداب زيارت محسوب ميشود كه روشي معقول و معمول بين انسانها است و تنها متعلق به شيعه نيست؛ لذا، مومن بايد از انجام هر گونه عملي كه شبهه در دين ايجاد ميكند، به شدت پرهيز كند. زيارتتان قبول!