احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

آنچنان ناهموار است که نتوانيد بر آن استراحت و رفت و آمد کنيد و نه آنچنان نرم و هموار است که در آن فرو رويد و قدرت حرکت نداشته باشيد. نه چنان داغ و سوزان است که از گرمايش به زحمت بيفتيد و نه سرد و بي حرارت که زندگي بر روي آن براي شما دشوار گردد. بعلاوه، بساطي است که گسترده و آماده و داراي همه‏ي امکانات جهت رفع نيازمنديهاي زندگي انسانها. زمين قرارگاهي است براي همه افراد بشر و در حالي که چندين نوع حرکت دارد، در پرتو قانون جاذبه و قشر عظيم هوايي که آن را از هر سو فرا گرفته و عوامل گوناگون ديگر، چنان آرام است که ساکنان آن کمترين حرکتي احساس نمي‏کنند و هنگامي اهميت اين نعمت آشکار مي‏گردد که اندکي تزلزل و دگرگوني در آن رخ دهد. 

مي‏دانيم نعمت آرامش و امنيت پايه‏ي اصلي بهره‏گيري از نعمتهاي ديگر است. بديهي است اگر اين عوامل مختلف دست به دست هم نمي‏دادند، هرگز اين آرامش وجود نداشت. اين زمين گسترده زندگان را روي خود جمع مي‏کند و تمام حوائج و نيازهايشان را در اختيارشان مي‏گذارد و مردگان آنها را نيز در خود جاي مي‏دهد، که اگر زمين آماده پذيرش مردگان نبود، عفونت و بيماري‏هاي ناشي از آن فاجعه‏اي عظيم براي زندگان به وجود مي‏آورد. 

آري! زمين همچون مادري که فرزندان خود را دور هم جمع مي‏کند و زير پر و بال خويش قرار مي‏دهد، انسانها را روي خود جاي مي‏دهد، نوازش مي‏کند، تغذيه مي‏نمايد، لباس مي‏پوشاند، سکنا مي‏دهد و همه حوائجشان را تأمين مي‏نمايد. 

تشبيه امام به زمين گسترده ظاهرا اشاره به سعه‏ي وجودي امام عليه‏السلام و نيز گستردگي رحمت او دارد، که سفره برکت امام عليه‏السلام براي همگان پهن است و وسيع‏ترين و محکم‏ترين پناهگاه امت است؛ «أوسعکم کهفا» [2]  که کسي بيش از او مردم را پناه  نداده و در هجوم بلاها و آسيب‏ها هيچ کس چون او آغوش پر مهر خود را به روي بندگان خدا نگشوده است. امام صادق عليه‏السلام به يکي از شيعيان فرمود: به خدا قسم من نسبت به شما از خودتان مهربان‏ترم. [3]  امام عصر عليه‏السلام خطاب به شيعيانش مي‏فرمايد: ما در مراعات حال شما کوتاهي نمي‏کنيم و يادتان را از خاطر نمي‏بريم. اگر چنين نبود، بلاهاي سخت بر شما فرو مي‏آمد و دشمنان، شما را نابود مي‏کردند [4] .

در اين روزگار، بزرگ‏ترين و روشن‏ترين جلوه‏ي رحمت فراگير خداوند رحمان و رحيم، همان وجود نازنين و رحمت خيز امام زمان عليه‏السلام است که در درود و سلام به او عرض مي‏کنيم: 

سلام بر تو اي پرچم برافراشته‏ي هدايت! 

درود بر تو اي دانش فراوان و ريزان! 

سلام بر تو اي فرياد رس درماندگان! 

درود بر تو اي ياري‏گر بي ياوران! 

سلام بر تو اي رحمت فراگير و گسترده‏ي خدا! [5] .

گره گشايي امام عليه‏السلام از کار فروبسته‏ي انسانها، به فرد يا قشري خاص و گروهي معين اختصاص نداشته، هر نيازمند و مددجويي را در بر مي‏گيرد. سخن پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم درباره‏ي حضرت مهدي عليه‏السلام روح اميد در انسان مي‏دمد: 

أما الحجة، فاذا بلغ السيف منک المذبح - و أومأ بيده الي حلقه - فاستغث به فهو يغيثک و هو کهف و غياث لمن استغاث به [6] .

اما حجت (صاحب الزمان عليه‏السلام) پس آن هنگام که کارد به گلويت رسيد 

- راوي گويد: در هنگام بيان کردن اين سخن، آن حضرت با دست گلوي خودش را نشان داد - از او دادخواهي کن که به فريادت خواهد رسيد و او پناهگاه و فريادرس هر کس است که از او دادخواهي کند. 

خود امام عصر عليه‏السلام نيز در هنگامه‏ي ظهور چنين خواهد فرمود: 

... أن رحمة ربکم وسعت کل شي‏ء و انا تلک الرحمة [7] .

من همان رحمت پروردگارتان هستم که همه چيز را فراگرفته است. 

بنابراين به فضل الهي در اين بستر آرام، همه‏ي وسايل آسايش و آرامش فرزندان اين زمين آماده و مهياست. 

منابع و مواخذ:

[1] نوح (71): 19.

[2] بحارالانوار 115:51، ح 24.

[3] و الله انا ارحم بکم منکم بأنفسکم. (بحارالانوار 343:47، ح 33).

[4] احتجاج طبرسي 598:2، نامه امام عصر عليه‏السلام به شيخ مفيد رحمه الله.

[5] مفاتيح الجنان، زيارت آل ياسين.

[6] بحارالانوار 35:91 ح 22.

[7] بحارالانوار 11:53، ح 1.