احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

شنیده بودم که می‌آیند. انتظارشان را هم می‌کشیدم. نمی‌دانم چه شد که تا چشمم به آن‌ها افتاد، بغضم ترکید. درست حال منتظری را داشتم که به وصال رسیده است. وقتی آن خادم صحبت می‌کرد و برایم توضیح می‌داد که این‌ها کارت‌های دعوت به طرح اکرام رضوی است و برای فلان روز ما باید به حرم برویم و پای سفره‌های زیبایی که قبلاً تصاویرش را در تلویزیون دیده بودم بنشینیم، نه صدایش را به درستی می‌شنیدم و نه قطره‌های اشک اجازه می‌داد چهره‌اش را درست ببینم. تنها صدایی که در ذهنم میان من و من رد و بدل می‌شد، این بود: «خوشحال باش! آقا سفیرانش را به سراغت فرستاده است. تو دعوت شده‌ای، به ضیافت کرامت...»