هر زائری این امید را دارد که بتواند دست خود را به ضریح مطهر امام رضا(ع) برساند و اگر این خواسته‌اش اجابت نشود، گویی زیارتش ناتمام مانده و پایش توان بازگشت ندارد.
بیست و سوم مردادماه سال 1387 بود که درهای رواقی جدید به سوی زائران گشوده شد. مکانی وسیع در زیر صحن انقلاب اسلامی حرم مطهر رضوی که ویژگی خاصی داشت، به گونه‌ای که امروز به مکانی خاص برای زیارت تبدیل گشته و هر زائری به دنبال این است که حتماً در این مکان زیارت کرده و با امام خود نجوا کند. بر روی یکی از دیوارهای این رواق نوشته است: «اینجا نزدیک‌ترین مکان به پیکر مطهر امام رضا(ع) است.»
هنگامی که وارد این رواق می‌شوی، خیل بسیاری از زائران را می‌بینی که به سوی امام مهربانی نشسته‌اند و مشغول نجوای عاشقانه‌ی خود با علی بن موسی الرضا(ع) هستند. سرتاسر این رواق را آیینه‌کاری‌ها و کتیبه‌هایی پر کرده‌اند که نشان‌گر هنر و معماری زیبای ایرانی است. کتیبه‌های موجود در این رواق علاوه بر القای روح معنوی به زائران، با نام این رواق در ارتباط است. زیرا به کمک خطوط و نقوش اسلامی، نام‌ها و القاب حضرت مهدی(عج) به نمایش در آمده است.
اما یکی از نقاط این رواق با دیگر اماکن متبرکه حرم رضوی فرق می‌کند. در این مکان که تنها نقطه‌ای در مساحت 7 هزار متری رواق دارالحجه است که نوری سبز رنگ روشنایی بخش آن است، زائرانی را می‌بینی که با حال و هوایی خاص به زیارت مشغول هستند و هنگامی که دلیل آن را جویا شوی، خواهی یافت که این نقطه نزدیک‌ترین مکان به مضجع مطهر امام رضا(ع) است و این‌جاست که یک‌باره شمیم بهشت تمام وجودت را پر می‌کند...
وقتی نقش‌ها رنگ خدا می‌گیرند
اینجا نقش‌ها و رنگ‌ها چنان در هم پیچیده‌اند که طرح‌ها را ابتدایی و رنگ‌ها را انتهایی نیست. گل‌بوته‌ها ناخودآگاه در هم آمیخته و خط‌ها شکسته‌اند. می‌دانم در جست‌جوی اندیشه‌ی استاد هنرمندی، لحظه‌ای، نه ساعتی باید در اینجا درنگ کنی تا نگاهی را که مدهوش هنر آفریدگار است، از زخمه‌ی قلم و تیشه‌ی استاد رهایی بخشی. رواقی با 7 هزار مترمربع وسعت و 300 طاسه در سقف.
کف رواق با سنگ‌های سفید، کرم و صورتی پوشیده شده است. آیینه‌کاری، طلاکاری، نقره‌کاری، گچ‌بری و رنگ‌آمیزی در تلفیق با هم هنری را خلق کرده‌اند که در نوع خود بی‌نظیر و چشم‌نواز است. در طاس‌ها، گلبرگ‌ها به صورت برجسته و به سبک گچ‌بری زیر و روی خلق شده‌اند که برگ‌های نقره‌ای آن‌ها را پوشانده و مرکز گلبرگ‌ها نیز با آیینه‌های کُپ تزئین شده‌اند. اینجا تنها رواقی است که می‌توان هنر آیینه‌ی کُپ را با کاربندی‌های مقرنس و رسمی‌بندی‌ها و گلبرگ‌های یک‌پارچه به ضخامت یک تا پنج سانتی‌متر مشاهده کرد.
سبک دیوار نگاری که کل فضای رواق را پوشانده، در محور میانی و در مرکز رواق، درست زیر سقاخانه، رسمی‌بندی‌هایی در زمینه‌ی طلا با گلبرگ‌های اسلیمی به سبک ساخت و ساز اجرا شده‌اند. طاسه‌ها در شمال، جنوب و محور میانی رواق به سبک زیر و روی و کشته‌بری با ساخت و ساز اکرولیک گچ‌بری شده و با ورقه‌های طلایی و نقره‌ای در زمینه‌ای به رنگ فام ایرانی و خراسانی تزئین شده‌اند. القاب حضرت مهدی(عج)، اسماء چهارده معصوم(ع)، حدیث معروف سلسله‌الذهب و فرازهایی از دعای شریف ندبه و افتتاح با خط خوش و زیبای ثلث در قالب کتیبه‌هایی مجزا نقش‌بند دیوارهای رواقند.
این رواق علاوه بر ویژگی‌هایی در تزئینات و معماری، شرایط دیگری را نیز دارا می‌باشد که به اختصار بیان خواهد شد.
اتصال شرقی‌ترین و غربی‌ترین محدوده قدسی
کسی می‌گفت که اینجا شبیه منظومه است. منظومه‌ای بزرگ و بی‌انتها. منظومه‌ای از احساس عشق و شور و حضور، منظومه‌ای از طرح‌ها و رنگ‌های بدیع که به واسطه‌ی ارادت خلق شده‌اند و نمی‌توان مشابه آن را در هیچ کجا دید.
اما در این منظومه و در جوار رضای او، فاصله‌ها چقدر نزدیکند! آن‌چنان که در خلأ میان ثانیه‌ها می‌توان در هر جای این سراسر سرک کشید. اما حالا این ثانیه‌ها نیز بی‌معنا شده‌اند. زیرا به مدد فکرها و دستانی خلاق و توانمند شرقی‌ترین نقطه‌ی این حریم به غربی‌ترین آن پیوند خورده است.
حکایت آن است که دو رواق در دست احداث شیخ حرعاملی و شیخ طوسی که در شرقی‌ترین و غربی‌ترین محدوده‌ی قدسی حرم رضوی واقع شده‌اند، با ساخت رواق دارالحجة در میانه آن‌ها به یکدیگر اتصال یافته و قطری در محدوده‌ی قدسی ایجاد می‌شود که شرقی‌ترین و غربی‌ترین نقطه‌ی آن را به یکدیگر متصل می‌کند. این هم یکی دیگر از دانستنیهای جالب مربوط به رواق عظیم و باشکوه دارالحجة است.
در این رواق هر دعا و زیارتی که خواندید و هر طلب حاجتی که از حضرت داشتید، از دعا برای ظهور حضرت ولی‌عصر(عج) فراموش نکنید.
تنها رواقی که قبله با سوی زیارت هم راستا می‌شود
وقتی وارد بارگاهی می‌شوید و به قصد شکرانه‌ی فرصت عبادت و نشانه ارادت سر تعظیم فرود می‌آورید تا نماز زیارتی به پاس هر دو نعمت بخوانید، بی‌شک قبله‌ای را می‌جویید که دلتان را در مسیر شمیم یار به پرواز در آورده و شما را بیش از هزار سال به معبودتان مقرب‌تر سازد. یاریتان می‌کنیم تا پا به رواقی بگذارید که علاوه بر داشتن موقعیت ویژه‌ی تقرب به مرقد و سرداب مطهر آقا امام هشتم(ع)، جهت زیارت و عبادتتان نیز در آن یکی باشد.
رواق دارالحجة در سطح اماکن متبرکه رضوی، تنها رواقی است که در آن، قبله با سوی زیارت هم‌راستا می‌شود. احتمالاً شما هم دوست خواهید داشت وقتی با پروردگارتان حرف می‌زنید، رویتان به مولای هشتم(ع) هم باشد؛ فرصتی برای آن‌که در یک زمان و به قصد ارادت سر بر آستان یکتای بی‌همتا و یکی از مقرب‌ترین بندگانش بسایید.
رواقی در زیر کهن‌ترین صحن حرم رضوی
معمولاً حکایت‌های قدیمی شنیدنی‌تر هستند. شاید چون راویان آن‌ها به فن روایت آشناتر بوده‌اند. روایت صحن انقلاب اسلامی، قدیمی‌ترین صحن حرم رضوی نیز از این جنس است. صحنی که با نام عتیق یا کهنه نیز شناخته می‌شود و از یادگارهای امیر علیشیر نوایی، وزیر دانشمندِ سلطان حسین بایقراست.
قدیمی‌ترها خاطرات زیادی از این صحن دارند. این صحن با بیش از هزار و 100 سال قدمت، نخستین صحن احداث شده در حرم رضوی محسوب می‌شود که روزانه به ویژه در مناسبت‌های ملّی و مذهبی، خیل عظیمی از زائران و نمازگزاران را به سوی خود جلب می‌کند. اما امروز این فضا پاسخ‌گوی خیل عظیم زائران نیست. بنابراین کاملاً طبیعی است که مسئولان را به فکر ایجاد فضاهایی با گنجایش بیش‌تر بکند.
در زیر این صحن تاریخی و قدیمی، اتفاقات نو و جدیدی شکل گرفته است. با ساخت رواق دارالحجة در زیر صحن انقلاب، امکان انجام عبادت و زیارت برای بیش از 25 هزار زائر فراهم می‌شود تا در فضایی آرام و زیبا و با طیب خاطر به زیارت و نجوا با مولایشان بپردازند.
منبع :http://news.aqr.ir/Portal/Home/default.aspx
