البحرانى عن محمد بن العبّاس عن محمّد بن القاسم عن محمّد بن زید عن إبراهیم بن محمّد بن سعد عن محمّد بن فضیل قال: قلت لأبى الحسن الرضا علیه السلام: أخبرنى عن قول الله عزّوجلّ «و التین و الزّیتون» إلی آخر السورة، فقال: التین و الزیتون الحسن و الحسین، قلت: «و طور سینین» قال: قال: لیس هو طور سینین و لکن طور سیناء قال: فقلت: فقال: طور سیناء نعم، هو أمیرالمؤمنین، قلت: «و هذا البلد الأمین» قال: هو رسول الله صلّی الله علیه و آله، أمن الناس به من النار إذا أطاعوه، قلت: «لقدخلقنا الإنسان فى أحسن تقویم» قال: ذاک أبوفصیل حین أخذ میثاقه له بالربوبیّة و لمحمّد صلّی الله علیه و آله بالنبوّة و لأوصیائه بالولایة، فأقرّ و قال: نعم، ألاتری أنّه قال «ثمّ رددناه أسفل سافلین» یعنى الدرک الأسفل حین نکص، و فعل بآل محمّد مافعل، قال: قلت: «إلّا الّذین آمنوا و عملوا الصالحات» قال: هو والله أمیرالمؤمنین علیه السلام و شیعته «فلهم أجر غیر ممنون» قال: قلت: «فما یکذّبک بعد بالدین» قال: مهلاً مهلاً لاتقل هکذا هو الکفر بالله، لا والله ما کذب رسول الله بالله طرفة عین، قال: قلت: فکیف هى؟ قال: فمن یکذّبک بعد بالدین، و الدّین أمیرالمؤمنین علیه السلام «ألیس الله بأحکم الحاکمین»
البرهان فى تفسیر القرآن 4/ 477؛ و آیات در سوره تین /1- 8.
بحرانی از محمد بن عباس از محمد بن قاسم، از محمد بن زیده از ابراهیم بن محمد بن سعده از محمد بن فضیل روایت کرده است که گفت: به ابوالحسن الرضا(ع) عرض کردم: مرا از (مقصود) سخن خدای عزّوجلّ «قسم به انجیر و زیتون تا آخر سوره» آگاه سازید. حضرت فرمود: انجیر و زیتون، حسن و حسین(ع) هستند، عرض کردم «قسم به طور سینین» فرمود: طور سینین نیست، بلکه (درست آن) طور سینا است، آنگاه فرمود: آری، مقصود امیرالمؤمنین(ع) است. عرض کردم (قسم به این شهر امین) فرمود: مقصود رسول خدا است؛ مردم به واسطه وجود آن بزرگوار، در صورتی که فرمانش را اطاعت کنند، از آتش در امانند. عرض کردم (به تحقیق انسان را در بهترین تعدیل خلق کردیم) فرمود: مقصود از این انسان، ابوفصیل (ابوبکر) است در آن هنگام که خداوند از او نسبت به ربوبیت خویش و نبوت محمد(ص) و ولایت اوصیای وی پیمان گرفت، و او (ابوفضیل) به اینها اقرار نمود و آری گفت: نمیبینی که خداوند فرموده «سپس او را به اسفل سافلین فرستادیم» یعنی درک اسفل، و آن «سقوط ابوفصیل به اسفل السافلین» زمانی بود که از این پیمان خود برگشت و با خاندان محمّد(ص) کرد آنچه کرد. عرض کردم «مگر کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند» فرمود: به خدا قسم، او امیرالمؤمنین(ع) و شیعیان وی هستند، عرض کردم «پس چه چیز بعد از این تو را در دین تکذیب می کند؟» فرمود: صبر کن، صبر کن، چنین مگو که این کفر به خداست، به خدا قسم که رسول خدا(ص) طرفه العین خداوند را تکذیب نکرد، عرض کردم: پس، آیه چگونه است؟ فرمود: (اینگونه است) پس چه کس بعد از این تو را در دین تکذیب می کند، و مقصود از دین امیرالمؤمنین (ع) است، «آیا خداوند حکم کننده ترین حکم کنندگان نیست».
منبع : http://imamrezatv.ir/
