شبها چون به بستر خواب می رفت و زیاد تلاوت قرآن می كرد
امام رضا علیه السلام قرآن عینی، و اخلاق آن حضرت ساخته شده از عناصر ساخته شده قرآن كریم بود. او قرآن ناطق و تجسم و عملی و تجلی آیات وحی الهی است. چرا كه اهمیت به قرآن و انس با آیات آن سراسر وجود ایشان را فراگرفته و تمام سخنان ایشان تفسیر و تبیین مفاهیم ثقل اكبر بود. در سیره ی امام رضا علیه السلام و انس ایشان با قرآن، چنین آمده است! .
كان یكثر باللیل فی فراشه من تلاوة القرآن فاذا مر بآیة فیها ذكر جنة او نار بكی و سأل الله الجنه و تعوذ من النار [1] .
امام رضا علیه السلام شبها چون به بستر خواب می رفت و زیاد تلاوت قرآن می كرد و هر گاه به آیه ای كه در آن ذكری از بهشت و یا دوزخ بود می رسید می گریست و از خداوند درخواست بهشت می كرد و از آتش دوزخ به او پناه می برد.
همچنین ابراهیم بن عباس می گوید:
كل كلامه كله و جوابه و تمثله انتزاعات و من القرآن و كان یختمه فی كل ثلاثه و یقول: لو اردت ان اختمه فی اقرب من ثلاثه لختمت ولكنی ما مررت بآیة قط الا فكرت و فیها و فی ای شی انزلت و فی ای وقت فلذلك صرت اختم و فی كل ثلاثه ایام [2] .
تمام گفتارها و جواب ها و شواهدی كه امام رضا علیه السلام می آورد همه از قرآن بود و هر سه شبانه روز یك ختم قرآن داشت و می فرمود: اگر بخواهم به كمتر از این زمان هم ختم كنم، می توانم. لكن (در ختم سه روز) به هیچ آیه ای نمی گذرم و مگر این كه در آن می اندیشم كه مراد چیست و در چه موردی نازل شده و زمان نزولش چه وقتی بوده است، به همین یك ختم قرآن من سه شبانه روز طول می كشد.
[1] عیون، 428.
[2] عیون، 420:2.
منبع : http://imamrezatv.ir/