عاشق رضا - چشمی که گره خورد، دستی که ادب کرد

بِسمِ اللّه ‏ِالرَّحمنِ الرَّحيمِ اللهّمَ صَلّ عَلي عَلي بنْ موسَي الرّضا المرتَضي الامامِ التّقي النّقي وحُجَّتكَ عَلي مَنْ فَوقَ الارْضَ ومَن تَحتَ الثري الصّدّيق الشَّهيد صَلَوةَ كثيرَةً تامَةً زاكيَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه كافْضَلِ ماصَلّيَت عَلي اَحَدٍمِنْ اوْليائِك َ

چشمی که گره خورد، دستی که ادب کرد

فرقی نمی‌کند در کجا باشی؛ هر نقطه، مکانی است برای عرض ادب و سلام دادن، اما برخی از سلام‌ها رنگ و بوی دیگری دارد، هنگامی که خود را در مقابل حرم میابی، چشمت روی گلدسته‌ها می‌ماند و نمی‌دانی به گلدسته‌های منورش بنگری یا در پیشگاهش سر تعظیم فرود آری.

چشمی که گره خورد، دستی که ادب کرد

نام عکاس: حمید سبحانی

منبع : http://photo.aqr.ir/Portal/home/