علىّ بن إبراهیم قال: حدّثنا محمّد بن جعفر، قال: حدّثنا محمّد بن أحمد عن القاسم بن محمّد قال: حدّثنا إسماعیل بن علی الفزارى عن محمّد بن جمهور عن فضالة بن أیّوب، قال: سئل الرضا علیه السلام عن قول الله عزّوجلّ «قل أرایتم إن أصبح ماؤکم غوراً فمن یأتیکم بماء معین» فقال: (ماؤکم) أبوابکم أى الأئمّة علیهم السلام، و الأئمّة أبواب الله بینه وبین خلقه، (فمن یأتیکم بماء معین) یعنى بعلم الإمام.
ملک / 30. تفسیر قمّى 2 / 379.
علی بن ابراهیم از محمد بن جعفر، از محمد بن احمد، از قاسم بن محمد، از اسماعیل بن علی فزاری، از محمد بن جمهور، از فضالة بن ایّوب روایت کرده است که گفت: از حضرت رضا(ع) درباره این سخن خداوند سؤال شد که «بگو اگر آب شما فرو نشیند پس چه کسی به شما آب روان می رساند» فرمود: (ماؤکم) به معنای اَبْوابکم و مقصود ائمه(ع) است، ائمه ابواب خداوند میان او و خلقش هستند (پس چه کسی به شما آب روان می رساند) مقصود از (آب روان) علم و دانش امام است.
منبع : پایگاه بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی
