وی که بانویی با تمکن، با تدبر و در حیا مقامی والا داشته است، در کمال اخلاص و حسن عقیده مسجدی را در جوار بارگاه منور حضرت رضا(ع) بنا نمود که بعدها بخشی از حرم مطهر حضرت رضا(ع) شد.
بانو گوهرشاد پسران دانش پروری تربیت نمود که هر دوی آن ها اهل فضل و هنر بودند، کتیبه پیش طاق مسجد گوهرشاد مشهد به خط ثلث اثر بایسنقر، پسر گوهرشاد است که در بیست سالگی آن را نوشته و در این مسجد به یادگار گذاشته است.
از آثار میرزا سلطان ابراهیم، فرزند دیگر بانو گوهرشاد می توان به کتابت قرآنی به خط نسخ اشاره کرد که در سال 827 قمری وقف روضه منوره حضرت رضا(ع) شد و هم اکنون در موزه کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است.
از آثار دیگر گوهرشاد آغا که خود نیز به هنر و دانش پروری شهره بود، می توان به مسجد جامع مهد علیا گوهرشاد بیگم و مدرسه و خانقاه مهد علیا گوهرشاد آغا در هرات اشاره کرد.
وی پس از اتمام بنای مسجد گوهرشاد رقباتی را وقف این مسجد نمود و تولیت این موقوفات را به فرزندان خود و در صورت انقراض اولاد واقفه به اولاد شریعت پناه علی حمیدی علوی و در نهایت به یکی از صلحای سادات عظام مشهد واگذار نمود.
پس از بانو گوهرشاد واقفان دیگری نیز به پیروی از ایشان رقباتی را وقف مسجد گوهرشاد نمودند. این واقفه بزرگ در سن هشتاد و یک سالگی به شهادت رسید و پیکرش را در مدرسه گوهرشاد در هرات دفن نمودند.
منبع : http://news.aqr.ir/
