راوی: آقای موحدی ساوجی
مرحوم ساوجی از بزرگان انقلابی دوران ستم شاهی است، که عضو جامعه ی روحانیت مبارز بود. قبل از انقلاب چهار مرتبه گرفتار و به زندان های طویل المدت محکوم شده بود. بعد از انقلاب پنج دوره و به مدت بیست سال در مجلس شورای اسلامی نمایندگی داشت.
آقای ساوجی گرچه دروس عالیه را در حوزه ی علمیه ی قم نزد آیات عظام خوانده بود؛ اما دوران طلبگی را از مشهد آغاز نمود که دوران سختی بود. طلاب از نظر موقعیت اجتماعی و زندگی مادی به شدت در مضیقه بودند. ایشان می فرمودند: در یکی از همین سال های سخت تحصیلی در مشهد، زندگی من دچار بحران شد. ماه مبارک رمضان روزه گرفتن با نان بدون خورشت هم نعمتی بود، اما وقتی که نان نبود دیگر نمیشد روزه بگیری. گرچه روز را به هر زحمتی روزه گرفته بودم، اما خدا می داند برای افطار چیزی نداشتم. قبل از اذان مغرب به حرم امام رضا علیه السلام رفتم بعد از زیارت و دعا به حضرت رضا علیه السلام عرض کردم آقا شما خود می دانید که من برای افطار هیچ ندارم دیگر خود دانید! از حرم که بیرون شدم، شخصی نورانی و ناآشنا جلو آمد با من مصافحه کرد، بسته ای را به من داد که در آن صد تومان معادل سه ماه شهریه ی طلبه ها در آن بود. امام رئوف علیه السلام اجازه نداد که شبی را بی افطار بمانم.
منبع: کتاب ذره و آفتاب، معاونت تبلیغات و ارتباطات اسلامی آستان قدس رضوی
