گزارشی از اقامه نماز عید فطر در حریم ملکوتی امام رضا(ع)؛
-الله اکبر... الله اکبر... لاالهالاالله... والله اکبر... الله اکبر... ولللهالحمد... الحمدالله علی ما هدینا...
مکبر، در سحرگاه تابستانی از گلدستههای حرم مطهر رضوی، فریاد تکبیر سر میدهد و نمازگزاران عید فطر، با عطر کلامش همنوا میشوند. پیر و جوان، زائر و مجاور همه در صفوف منظم آمدهاند تا به شکرانه یک ماه عبادت و پرهیزگاری، در بهترین و مقدسترین مکانها و برترین عیدها نماز به جا آورند. نماز طاعت و بندگی. نماز اخلاص و سربلندی از آزمون 30 روزهی رمضان...
همدل و مهربان از هر نژاد و زبان
در صفوف فشرده خانمهای نمازگزار هستم. ساعت گوشیام شش و نیم صبح را نشان میدهد و من متحیر ماندهام این همه پیر و جوان و کودک، چه ساعتی از خواب بیدار شدهاند تا بتوانند حالا این طور با نشاط و شادابی در حرم مولایشان حاضر باشند؟ در کنار من خانمی از کرمان نشسته است.
میگوید برای سفرشان طوری برنامهریزی کردهاند که یک روز قبل از عید مشهد باشند. با خوشحالی تعریف میکند چطور برای چنین لحظهای از شب قبل در حرم ماندهاند.
هم او و هم همسر و دو دختر نوجوانش که با چادرهای گلدار لیمویی کنارش نشستهاند. نفرات جلویی چند زن عربزبان هستند.
زبانشان را نمیدانم و فقط از میان جملاتشان، "الله" و "رضا" را تشخیص میدهم. پیرزنی کوچک به صفمان نزدیک میشود. هنوز نتوانسته جا پیدا کند و با لهجه شیرین مشهدی از دختر کنار دستیام میخواهد کوچکتر بنشیند تا کنارش جا شود. دختر با سخاوت خود را کنار میکشد و اجازه میدهد پیرزن، با زانوی به قول خود دردِناکش، گوشهای از سجاده بزرگ سبزش جا بگیرد. پیرزن دعا میکند و دختر به نماز میایستد؛ نمازی از سرِ شکرگزاری.
آخر او هم مثل همه ما خوب میداند امروز چه توفیقی نصیبش شده برای این حضور ناب در حریم حضرت رضا(ع). تکبیرها دوباره تکرار میشود. بلند و با صلابت و سپس همهمه جمعیت، با شنیدن این شعر در سکوت فرو میرود: «قرآن کلام ایزد و پیغام سرمد است... قرآن نشاندهنده هر نیک و هر بد است...» نمازگزاران آمادهاند تا دلها را روانه طنین ملکوتی قاری قرآن کنند.
10 هزار پرسنل آستان قدس رضوی؛ خدمترسان نمازگزاران
حجتالاسلام معادی، مسئول ستاد استهلال استان خراسان رضوی، پشت تریبون میرود تا گزارشی از روند رصد ماه در شهرهای مختلف استان بدهد؛ اینکه روز 29 رمضان کسی ماه را رویت نکرده و 30 رمضان، اخباری حاکی از دیدن هلال ماه با چشم غیر مسلح از شهرهایی چون طرقبه گزارش شده است. معادی در ادامه به فطریه امسال اشاره میکند که معادل با سه کیلو برنج برای هر نفر است. البته به شرطی که قوت غالب خانواده، برنج باشد. بعد نکته مهمی را یادآور میشود: «شاید خیلیها امروز، فطریهها را به صندوقهای کمک به مستمندان داده باشند.
ولی یادمان نرود زکات مالمان را در طول سال میتوانیم به نزدیکترین افراد که مستحق هستند، مثل اقوام، همسایه ها، هممحلی ها و.. بدهیم. قطعا هدف شارع مقدس، از پرداخت این حقوق، چیزی جز پیوند دلها و ایجاد محبت نیست.» حجتالاسلام معادی در ادامه به زحمات بیش از 10 هزار نفر پرسنل آستان قدس رضوی اشاره میکند که مقدمات اقامه نماز عید را در حرم فراهم کردهاند؛ نمازی که قرار است ما را به آزمایش بندگی برساند.
مسئول ستاد استهلال، در ادامه نمازگزاران را به اقامه نماز فرا میخواند. نمازی که امامت آن به عهده آیتالله علمالهدی امام جمعه مشهد است. با شنیدن این حرف، نمازگزاران که حالا دیگر آفتاب صبحگاهی روی صورتهای مومنشان پهن شده، از جا برمیخیزند و صف ها را میبندند.
از روزهای پیشِ رو غفلت نکنیم
نماز شروع میشود. با پنج قنوت در رکعت اول و چهار قنوت در رکعت دوم. دعای قنوت را پرسنل خدوم حرم، بین همه نمازگزاران پخش کردهاند. همان پرسنلی که کهنسال و جوان، این نظم و ترتیب را در سراسر حرم فراهم کردند تا نمازگزاران با خاطری آسوده با معبود خویش، راز و نیاز کنند.
نماز با شکوه عید فطر، اقامه میشود و در ادامه، امام جمعه مشهد در خطبههای خود نکاتی را گوشزد میکند. ابتدا از دلایل عید بودن اول شوال میگوید. طبق گفتههای آیتالله علمالهدی، تقرب به خدای متعال، مورد مغفرت و رحمت الهی قرار گرفتن و راهیابی به سعادت دنیوی و اخروی سه شاخصه اصلی عید فطر است. او سپس به جمع نمازگزار گوشزد میکند مبادا در روزهای بعد از رمضان و پس از درک لیالی قدر، از مراقبت از نفس خود غافل شوند.
حرفهای امام جماعت، من را یاد دعاها و استغاثههای شب قدر میاندازد و حس پاکی که در سحرگاه این شبها پیدا کرده بودم. به اطرافیانم نگاه میکنم که در عمق کلمات فرو رفتهاند. حتما آنها هم مثل من، رمضان امسال با خدا قول و قرارها گذاشتهاند و حالا با این تلنگر، به عهد و پیمانشان فکر میکنند...
همسایه! سایهات به سرم مستدام باد
نماز تمام شده و خدام زائران را بدرقه میکنند. به دلیل مسدود بودن راهِ ماشین رو، سیل جمعیتِ پیاده سمت میدان برق روان است. نمازگزاران سحرخیزی که شکر بندگی را در خانه امام هشتم به جا آوردهاند، حالا با بستههای خوراکی عیدیشان به سوی مقصد رهسپارند. این بستهها در صفوف نماز به آنها اهدا شده و خیلیها با لذت از این خوراکیهای متبرک نوش جان میکنند. مغازهها هم بیکار ننشستهاند.
از سیراب شیردانی گرفته تا جگرکی و ساندویچی، یخ در بهشت و بستنی قیفیفروشی، هر کدام سعی دارند به شیوه خود، پای میهمانان 30 روزه سفره الهی را به بساط خود باز کنند؛ مومنانی که بعد از یک ماه تحمل گرسنگی و تزکیه نفس، امروز پاداششان را دریافت کردهاند؛ از معبود یکتای خود و از امام مهربانی که انگار با گنبد طلایی حرمش از انتهای خیابان به بدرقه زائران خود آمده است. تا به همه اعلام کند سایه محبتش بر سر اهالیِ این دیار مستدام بوده و خواهد بود، تا همیشه...
منبع : http://news.aqr.ir/