همسفر با کاروان خورشید؛
حکایت غریبی دارد خدمت کردن در بارگاه نورانی غریبترین امامها. عشق بینهایتی میخواهد این بندگی و سرسپردگی، خاطرههای زیبایی نقش میزند از روزهای خوش خدمت.
هر سال، جشنهای زیر سایه خورشید دهه کرامت که بانیاش آستان قدس رضوی است، بهانهای میشود تا تعدادی از نیروهای خدوم حرم مطهر رضوی، به نمایندگی از مولای خود، با بستههای اهدایی و برای دلجویی از دردمندان، راهی شهر و دیار دیگر شوند. کاروانهای نور در هر دیار بذر محبت میکارند و نهال ارادت برمیدارند.
زندانیان، امام را واسطه میکردند
علیاصغر نعیمآبادی 38 سال است. افتخار دارد در کشیک هفتم حرم خدمت می کند. او که با کاروان زیر سایه خورشید، راهی سفر معنوی به کهگیلویه و بویر احمد شده است از استقبال با شکوه مردم از این کاروان میگوید.
وی از نظم خاص برنامهها و صفهای انتظار ارادتمندان برای ورود کاروان خادمان میگوید و می افزاید:
«در بیمارستانها، حال و هوای خاصتری حاکم بود. از آنجا که بدون اطلاع میرفتیم، بیماران و همراهان آن ها ناگهان با دیدن پرچم بارگاه رضوی و خادمان حضرت روی تخت مینشستند و فضای معنوی، شور خاصی به آن ها میداد و دلشان را هوایی حرم میکرد. حال زیبای آن ها ما را هم منقلب میکرد و در مقابل این تحول، اشک میریختیم.»
نعیمآبادی خاطرهاش از زندان را اینطور تعریف میکند: «هیچکس در برخورد با این کاروان نمیتوانست بیتفاوت بگذرد.
در زندان یاسوج با فضای سردی در ابتدای مراسم مواجه شدیم. پسرهای جوان و نوجوانی که جرمهای سنگین داشتند و جامعه را دشمن خود میدانستند؛ با بیاعتنایی به ما نگاه میکردند. با شروع سخنرانی به تدریج سر را پایین انداختند و با حرکت پرچم میان جمعیتشان فضای معنوی و اشکها شروع شد.
آن ها را پدرانه در آغوش کشیدیم و آن ها هم با سیل اشک گفتند "از آقا بخواهید ما به جامعه برگردیم..." و با اظهار ندامت، امام را واسطه تحول خود میکردند. صحنه تکاندهندهای بود. حتی موجب شد برای اولینبار میان زندانیان و ماموران زندان، رابطه صمیمی ایجاد شود و همه در فضایی آرام و معنوی، دل را روانه صحن و سرای حرم امام(ع) کنند.»
حرفهای این خادم خدوم از روز دیدار با مردم شهرستان چرام در بقعه امامزاده بیبی رشیده هم خواندنی است: «روز خاصی بود. گردهمایی با شکوهی که برای برگزاری آن، از فاصله 9 کیلومتری سیل جمعیت پیاده و سواره به طرف بقعه در حرکت بودند. در خود بقعه هم جمعیت کثیری منتظر ما بودند و جو مشتاقان حضرت، با شعارهای خوشامدگویی لرزه به اندام همه میانداخت. در چنین فضایی از آقا یاری خواستم و با قرائت صلوات خاصه، شروع به سخنرانی کردم.»
اجازه دهید کفشهایم خدمت کنند
ذوقی شوکتآباد مسافر اراک بود. وی که معاون سابق مدیر کل آموزش و پرورش استان و مدرس دانشگاه است و در کشیک هشتم فراشان حرم خدمت میکند، در استان مرکزی، اتفاقهای خوب زیادی دیده است: «حرکت خادمان امام و پرچم گنبد حرم مطهر بهانهای برای رساندن پیام رضوی و نشر معارف به کل کشور است. موضوعات با توجه به طیف مخاطب در دانشگاه ها و اماکن عمومی انتخاب میشود و معرفی برنامههای فرهنگی، خدماتی و زیارتی آستان قدس رضوی نیز در دستور کار کاروان هاست.»
ذوقی شوکتآباد معتقد است: « استقبال مردم از خادمان حرم رضوی در عکسها و فیلمها بینظیر است.
همراه داشتن پرچم کافی بود تا این طرح موفق باشد. مشتاقان مخلص امام، ارتباط معنوی زیبایی با آن برقرار میکردند و دست به پالتوی ما که غبار حرم داشت میزدند و بستههای تبرک اهدایی را به چشم میکشیدند. وقتی خانمی با نگرانی بستهای نمک تبرک حرم برای جوان بیمارش میخواهد و فردا خبر شفای جوانش را میرساند، این ارتباط با امام و اخلاص مردم ارادتمند، ما را هم شگفتزده میکرد. این حرکت بعد جهانی دارد و هر خادم در این طرح، نماینده و فرستاده امام تلقی میشود که باید با صبر و محبت، ارتباط عاطفی با تمام مشتاقان برقرار کند و از طرفی با مفاهیم زیارت آشنا باشد.»
ذوقی شوکتآباد، تاثیرگذارترین خاطره خود از این سفر معنوی را این چنین بیان میکند: «طبق برنامهریزی مراسم گستردهای با حضور صدا و سیما داشتیم. در این مراسم باید برای رفتن روی سن، کفشها را درمیآوردیم. در شلوغی جمعیت، کفشهای من گم شد. جوانی 25 ساله، کفشهایش را درآورد، به من داد و گفت خانواده شهید است و قرار است با خانواده آن ها هم دیدار داشته باشیم. هنوز جملهاش در ذهنم مانده که گفت: «اگر هم را ندیدیم کفشم نزد شما بماند. خودم توفیق زیارت آقا را ندارم. اجازه دهید کفشهایم خدمت کنند.» سفر تمام شد و او را ندیدم. به مسئولان شماره دادم اگر جوان پیدا شد، امانت را برگردانم. یک ماهی گذشت. جوان و کفشهایم پیدا شد. ولی او کفشهایش را نخواست و من به یاد آن جملهاش با خودم عهد کردم هر روز که برای خدمت حرم مشرف میشوم، آن کفشها را بپوشم.»
شیعه و سنی آمده بودند
محمد داوودی فر از سال 80 در بخش حفاظ حرم خدمت میکند. او که به عنوان قاری همراه کاروان، عازم روسیه بوده و میهمان جامعةالمصطفی در مسکو شده است، از شور شیعیان و ارادتمندان مسکو میگوید، از فضای کشوری که سال ها فعالیت دینی در آن ممنوع بوده و حالا مسلمانان دور هم جمع میشوند و مراسم دینی را برگزار میکنند: «شب اول میهمان شیعیان در آپارتمانی بودیم که محل تجمع دینی آن ها برای عزاداری و نمازهای جماعت بود. آپارتمان فضای خالی نداشت و با استقبال خوبی رو به رو شدیم. پرچم را بین حاضران دور گرداندیم. با عشق میبوسیدند و فضای زیبایی ایجاد شده بود.
شب دوم هم مسجد مشترک شیعیان و اهل تسنن مسکو میزبان پرچم شد. قبل از نماز شب برنامه داشتیم و حتی در میان برنامه، مسلمانان اهل سنت نیز حضور پیدا کردند. همه با اعتقادی خاص در صفهایی منظم برای بوسیدن و دست کشیدن پرچم منتظر شدند.»
داوودی فر، دستاوردهای سفرهای برون مرزی را چنین برمیشمارد: «در این سفر ما به عنوان سفیران امام رضا(ع) پیامآور شور رضوی بودیم و در کنار دیدارهای عمومی، دیدارهایی با سفیر ایران در مسکو داشتیم و از پتانسیلهای آستان قدس رضوی صحبت کردیم. با هیئت امنای مسجد مسکو و فعالان مسلمان صحبت هایی برای تعامل بیشتر با آستان قدس رضوی مطرح شد و با کسانی آشنا شدیم که مسئول کاروانهای زیارتی به مشهد و قم بودند.»
این خدمتگزار بارگاه رضوی عقیده دارد: «با توجه به تلاش رسانههای غرب، این سفرهای معنوی میتواند راهی برای ترویج فرهنگ شیعی و اصلاح افکار عمومی جهان در مورد ایران و شیعیان باشد. به علاوه فعالان مسلمان دلگرم میشوند و راه برای همکاری باز خواهد شد. مسلما سرمایهگذاری در این طرحهای فرهنگی، سودمند است.»
منبع : http://news.aqr.ir/