احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

در این باره، بزرگان دین برای جلب توجه به فضیلت این روزها، مطالبی را بیان کرده اند. از جمله ی این شخصیت ها، علامه مجلسی است که در کتاب بحارالانوار در باب شهادت امام رضا (علیه السلام) نقل کرده: «برخی افراد معتقدند آن حضرت در روز 23 ذیقعده به شهادت رسیده است. ... باید گفت این روز، روز زیارتی مخصوص ایشان نامیده شده است.» (مجلسی، بحارالانوار، ج 99، ص43 و 44)
نکته قابل توجه اینکه، زیارت آن حضرت از نزدیک و دور، سنت و مستحبّ شمرده شده است که در حقیقت با آوردن دو کلمه «قُرب» و «بُعد» می خواهد همه افراد را متوجه آن مکان کند، که اگر در نزدیک حرم هستید به حرم مشرف شوید و اگر دور هستید و در هر جای دنیا زندگی می کنید، به آن روز به عنوان روز زیارتی مخصوص امام رضا (علیه السلام) توجه داشته باشید؛ چرا که محوریت امام رضا (علیه السلام) در روز بیست و سوم ذی القعده، بالاترین ارزشی است که می تواند همه دلها را از سراسر جهان با امام مهربانی ها مرتبط سازد.
با بررسی آموزه های دینی، به آسانی در می یابیم که ثواب و پاداشی که خداوند متعال برای زائر امام رضا (علیه السلام) در نظر گرفته، آن چنان فراوان است که انسان را به تعجب و شگفتی وا می دارد، برای زیارت امام رضا (علیه السلام) اجر و پاداشی بیان شده است که در زیارت هیچ یک از ائمه اطهار - علیهم السلام - آن اجر و پاداش، دیده نمی شود.
تأکید به زیارت امام رضا علیه السلام آنقدر مورد توجه و ترغیب بوده است که حتی طبق برخی روایات، زیارت قبر این امام غریب، بالاتر از زیارت امام حسین (علیه السلام) شناخته شده است. در روایتی، جواد الائمه (علیهم السلام) ثواب زیارت پدر بزرگوارش را بالاتر از ثواب زیارت امام حسین (علیهما السلام) دانسته و می فرماید: زیارت پدرم افضل است، زیرا حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) را همه مردم زیارت می کنند؛ اما پدرم را جز خواص شیعه زیارت نمی کنند. (کامل الزیارات، ترجمه ذهنی تهرانی، ص 926).
در روایات بسیاری، معرفت و آگاهی، شرط کمال زیارت حضرت رضا (علیه السلام) بلکه ائمه اطهار (علیهم السلام) شمرده شده است. در حدیثی در مورد زیارت حضرت علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) آمده است: «هر کس امام رضا (علیه السلام) را زیارت کند در حالی که تسلیم امر او و عارف به حقش باشد، در پیشگاه الهی از منزلت شهدای بدر برخوردار است.»[1]

سِرّ این که فرموده اند، زیارت زائر با معرفت باشد، آن است که آنچه مایه کمال زیارت می شود، معرفت و شناخت مقام و موقعیت معصوم است، نه اعمالی بی روح و ناآگاهانه. ثواب های آخرت و آثار دنیایی که در روایات آمده، بر زیارتی مترتب است که ارتباط معنوی با معصوم برقرار شود و منشأ تحول در زائر شود، نه بر سیاحت و زیارت جسمی و صوری.
شاهد این ادعا کلام بزنطی است که می گوید: «در نامه حضرت ثامن الحجج، علی بن موسی الرضا (علیهم السلام) خواندم که فرمود: این پیام را به شیعیان ما برسانید که زیارت من در پیشگاه الهی با هزار حج برابری می کند (تعجب کردم از این رو) به امام جواد (علیه السلام) گفتم: واقعا با هزار حج برابری می کند؟ فرمود:«آری! به خدا سوگند با هزار هزار (یک میلیون) حج برابری می کند (لیکن) برای کسی که همراه با معرفت زیارتش کند.» (ر.ک: مجلسی، بحارالانوار، ج102، ص 31)
با این توصیف کاملاً روشن می شود، که معرفت و آگاهی، شرط کمال زیارت امام رضا (علیه السلام) بخصوص در روز بیست و سوم ماه ذی القعده می باشد.