با مداح قدیمی حرم رضوی، حاج علی خوش چهره
او را بیشتر مشهدیها میشناسند. پیرمردی باصفا و عاشق اهلبیت که سال هاست در حرم امام رئوف مداحی میکند و از سال 64 افتخار خادمی هم دارد.
ابتدا فراش حرم بود، اینک خادم رسمی در روضه است و همزمان با صدای خوش طنینش در مراسمات حرم مداحی میکند. افتخار خادمی حرم رضوی را از برکت مداحی امام حسین(ع) می داند و می گوید از سال 42 مداحی را شروع کرده است.
خوشچهره از روزهای دور حرم میگوید. از روزهایی که تنها او بود و حاج آقا ماهرخسار و حسین زاده و دعاهای کمیل بارگاه منور رضوی و پس از آن این فیض عظیم، قسمت خیلی از جوانترها و دیگر مشتاقان اهل بیت(ع) شد. مداح قدیمی حرم از اهمیت معنا و انتخاب درست اشعار هم می گوید: شعرهای مداحی باید هدفمند، انسانساز و با هدف آشنایی با سیره امامان معصوم(ع) و زیارت واقعی باشد. این رسالت ذاکران است که در اشعار به زائر اشاره کنیم.
سجده در این خانه، شکرخداست و به معنای احترام، که« سجده گر میکنی به درگاه و یا «درگاه رضا(ع) از دل و جان میبوسم/ خاک درگهش به دل و جان میبوسم.« این اشعار در میان شور و ارادت به امام به جان زائر مینشیند و موجب معرفت افزایی او میشود. هم به آنچه امام نمی پسندند باید اشاره کرد و هم از رافت این امام مهربان سخن گفت.
منبع : http://news.aqr.ir/