تویی که این همه دارالشفایِ دل داری
نرفـــته از حـــرمت نا امـــید بــیماری
دوباره نغــمه نقّاره خانه می آید
شفا گرفته کسی با تفضّلت ! آری
کجاست گوش دلی تا که بشنود هر روز
از ایـــن ترنـــم نــــقاره بــانگ بیــــداری
دو بال پر زدنت را قنوت اشکت کن
ببین برای پـــریدن عــجب سبکباری
دوباره پنجره فولاد و إذن کرب و بلا
میان صحن حرم شد چه گریه بازاری
دوباره روضــه گـــرفـــتند زائران ایـــنجا
بیاد مشک عطش نوش و خشک سرداری
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا ...
