گفت وگو با دونده ای که شیراز تا مشهد را با پای پیاده پیمود؛
با کوله باری سبک و لباسی ورزشی پا در مسیری بس طولانی گذاشته و به شوق دیدار یار، مسیری 2000 کیلومتری را از شیراز تا مشهد دویده است. زیر لب زمزمه کردن یا صاحب الزمان(عج) و عشق زیارت بارگاه ثامن الحجج(ع)، پاهای پر توانش را هیچ گاه خسته نکرد و همچون آهویی به سمت ضامنش می دوید.
هدفی خاص این دونده شیرازی را به سمت این نقطه از بهشت در اعیاد شعبانیه کشانده بود. مسیری که طی طریقش با پای پیاده بسیار سخت بود، اما باید این را دانست که عاشق به شوق دیدار یار هیچ مسیری را سخت و طولانی نمی بیند. برای آشنایی بیشتر با قدرت الله بیات همراه ما باشید...
• در ابتدا خودتان را برای ما معرفی کنید؟
- من قدرت الله بیات، اهل روستای سفلی از منطقه بیدزرد شیراز هستم و 32 سال از خداوند عمر گرفته ام.
• درباره رکوردهایی که به ثبت رساندهاید، بگویید.
- تا کنون در ایران دوبار رکورد ملی دوی فوق ماراتون جهان را به ثبت رساندهام. در محرم 94، موفق شدم مسیر 92 کیلومتری را در مدت 13 ساعت و 30 دقیقه بهصورت دوی فوق سنگین طی کنم.
با اینکه پیشنهاد شکستن رکورد 150 کیلومتری را داده بودم، اما شرایط جوی ازجمله سرمای شب و گرمای صبح سبب شد تنها 92 کیلومتر را طی مسیر کنم. ثبت این رکورد با نظارت مستقیم کمیته آمادگی جسمانی و رکوردزنی هیئت ورزشهای همگانی استان فارس صورت گرفت.
• و رکورد بعدی...
- بار دوم مسیر 100 کیلومتری را بر روی پیست به ثبت رسانم.
• خیلی عالی است. خُب درباره این سفرتان بگویید.
- این بار تصمیم گرفتم که پرچم منقش به نام امام زمان(عج) را از شهر شیراز، شهر سومین حرم اهل بیت، با دویدن متوالی به سمت مشهد و حرم آقا علی ابن موسی الرضا(ع) بیاورم و در اعیاد شعبانیه سلام احمد بن موسی شاه چراغ را به برادرشان در مشهد برسانم.
• سفرتان را کی آغاز کردید و کی به مقصد رسیدید؟
- فکر می کنم 7 یا 8 اردیبهشت بود که از حرم مطهر شاهچراغ (ع) حرکت کردم و حدود 12 یا 13 روز طول کشید تا در روز 20 اردیبهشت ساعت 2 بعدازظهر به مشهد و حرم مطهر علی بن موسی الرضا(ع) رسیدم.
• شنیده ام که قصد داشتید به مسجد جمکران هم بروید!
- بله همین طور است. باید می رفتم. پرچمی که منقش به نام امام زمان(عج) است باید به این مسجد برده و تبرک می شد. که این کار را کردم و بعد از زیارت مسجد مقدس جمکران به راهم ادامه دادم.
• در این سفر کسی هم شما را همراهی کرد؟
- از این نظر که فردی مرا همراهی کند، نه این طور نبود و من به تنهایی در این مسیر قدم گذاشتم. اما در هر لحظه خدا و ائمه همراهم بودند و من هیچ گاه احساس تنهایی نکردم.
• مسیر حرکتتان را چطور پیمودید؟
- با اینکه تا کنون چندین بار به زیارت بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) آمده بودم، اما این دفعه برای اولین بار با پای پیاده به مشهد آمدم. روزها مسیر حرکتم را گاهی با دویدن متوالی و گاهی با پیاده روی طی می کردم و شبها استراحت می کردم. برای استراحت در بعضی شهر ها 5 تا 6 ساعت و در بعضی شهر ها کمتر می ماندم. توقف بستگی به شرایط جسمانی، آب و هوا، زمان رسیدن به شهر، وضعیت ایمنی جاده ها و دیگر عوامل داشت.
• شب هنگام کجا استراحت میکردید؟
- بستگی به زمان رسیدنم داشت. بعضی شب ها در مسجد و گاهی در حسینیه و اوقاتی مجبور می شدم در کنار خیابان و یا زیر درختان بخوابم. منتها به عشق اهل بیت، این مسائل که چه چیزی می خورم و کجا استراحت می کنم، به هیچ وجه برایم اهمیت نداشت. فقط این برایم مهم بود که جایی استراحت کنم و بعد از خواندن نماز صبح دوباره راه بیافتم و زودتر به مشهد برسم.
• هدفتان از این اقدام چه بود؟
- با این کار دوست داشتم انتظارم برای ظهور امام زمان(عج) منجی عالم بشریت را به ملت های دیگر نشان دهم و همچنین ثابت کنم که جوانان ایرانی همیشه و در همه حال منتظر ظهور موعود هستند و در این راه و تحقق آن به اشکال مختلف گام برمی دارند.
• باز هم تصمیم دارید که به این صورت به زیارت ائمه بروید؟
- بله، قصد دارم در آینده نزدیک با کمک خدا و یاری اهل بیت(ع) از کربلای ایران یعنی شلمچه ، پرچم امام زمان(عج) را به کربلای معلی در عراق ببرم.
• ممکن است بدانم وقتی به حرم امام رضا(ع) رسیدید، اولین دعایی که کردید چه بود؟
- در ابتدا سلام احمد بن موسی(ع) را به برادرشان رساندم و سپس از امام رضا(ع) خواستم از خدا بخواهد که انشاءالله امام زمان به زودی زود ظهور کنند و همه ملت ایران و جوانان بتوانند پرچمش را بالاتر از این که هست بگیرند.
• و احساستان از رسیدن به این نقطه از بهشت؟
- شب اول از شوق و شادی اصلاً خواب نداشتم و با اینکه مسیری طولانی را دویده بودم، اما به هیچ وجه احساس خستگی نمیکنم و خیلی خوشحال هستم. فکر می کنم این به خاطر وجود عشق به اهل بیت(ع) است که در سراسر وجود من راه یافته است.
• به کسانی که علاقهمند هستند تا مثل شما این کار را انجام دهند، چه توصیهای می کنید؟
- هرکس بخواهد این کار را انجام دهد، اولین گام این است که باید عشق اهل بیت(ع) را در وجودش داشته باشد. یعنی اگر کسی این عشق را داشته باشد، این مسیر ها که چیزی نیست؛ هزاران برابر این مسیر را هم طی می کند و همه مسیرها به رویش باز می شود.
• و سخن آخر ....
- به امید روزی که امام زمان(عج) ظهور کند. ان شا الله اگر زنده باشم و حتی اگر در این دنیا نبودم، یکی از پرچم داران حضرت مهدی(عج) باشم.
تهیه و تنظیم: زینب رمضانی خلانلو
منبع : http://news.aqr.ir/