ارباب جانم!باز کن در را..گدا دارد...
در میزند..چونکه توقع از شما دارد
ازبس که‌چشمم‌خیس‌شدقلبم‌ترک‌برداشت
این خانهٔ دل از بنایش بویِ نا دارد
عشقِ حرم،ارثیه‌ای هست از نیاکانم
اینگونه شد که دل،هوایِ مشهدُ دارد
باشد دلم را بشکن و راهم نده ارباب
این نوکرِ تنهایِ بی‌کس هم خدا دارد
تو مثلِ ماها در حریمت باز هم داری
اما گدایِ خانه‌ات تنها تو را دارد
از داغِ دوریِ حرم،در حسرتِ دیدار
گر دق کنم روزی هزارن بار،جا دارد
تو مالکِ دنیا و عقبایی،حرف،حرفِ توست
شاید نمیخواهی مرا..چون و چرا دارد؟
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
