اگر شوری به سر دارم،وگر چشمان تر دارم
غزالی خسته ام اما به دل شوق سفر دارم
مرا از خود نرنجانی که من محتاج محتاجم
بریدم از همه،تنها به دستانت نظر دارم
تو مثل من هزاران دل،و من تنها تو را دارم
تو داراتر ز من هستی،ولی من بیشتر دارم
مرا مشهد بُوَد دام و مرا بامت بُوَد دانه
بجای دانه بر منقارِ خود شهد و شکر دارم
گدای درگه خود را نرانی از در لطفت
به جز دستان پر مهر تو امیدی مگر دارم
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا