کاملترین دستور آشنایی با سیرابی و جایگاه آن در فرهنگ ملل _ قسمت دوم

خوراک سیرابی را مانند گوشت های دیگر در فر نیز می توان پخت.در اروپا به این روش معمول است که قبلا 
برش های سیرابی نازک بریده و در روغن زیتون و سرکه مارینه می کنند.سپس آن را با کره و با قارچ و پیاز و سیر و 
در نهایت با دو ق.غ آرد تفت می دهند.گوجه فرنگی را اضافه می کنند و به آن نمک و فلفل و ادویه جات می زنند. 
در ظرف مخصوص فر از هر کدام لایه به لایه قارچ و پیاز و نان خرد شده و سیرابی و سس گوجه آماده شده
با آرد می ریزند و روی آن نان خشک خرده شده و مقداری سبزی معطر مانند جعفری اضافه می کنند 
و کمی سرکه و آب و ( یا شراب قرمز ترجیحا ) ریخته و اکنون آنرا داخل فر قرار می دهند،ولی قبل از آن 
دور درب قابلمه را با خمیر کاملا درز گیری می کنند و مدت 30 دقیقه در دمای 180 درجه سانتیگراد می پزند. 
(در مستند هایی که دیدم از خمیر تارت استفاده می کنند) 

در مکزیک سوپ پر ملات ( ملاط ) تندی با نام Menudo Rojo با سیرابی و سیر و پیاز و ارگانو و زیره و فلفل قرمز 
و نمک و گشنیز تهیه می کنند. 

در اکوادور با سیر و سبزیجاتی مانند گشنیز و سیب زمینی و هویج و کرفس و پیاز و سیر و گوجه فرنگی و 
عصاره مرغ یا گوشت یا قلم گوساله یا پاچه آن,گوجه فرنگی سوپ یا خوراک سیرابی شیردان تهیه و 
با بادام زمینی پودر شده آنرا غلیظ کرده و با برنج سرو می کنند. 

اگر از سبزیجات معطر آش( رمز و راز یک آش جا افتاده و خوشمزه )داخل آن بریزیم آش سیرابی خوشمزه ای خواهیم داشت. 
در کشور مجارستان با آن آش یا سوپ خوشمزه ای با تره فرنگی و هویج و کرفس و جعفری و پیاز و عصاره پای مرغ, 
ادویه جات و جوزهندی و پاپریکا و نمک و فلفل و تخم خردل و زنجبیل و مرزنجوش یا مرزنگوش به نام فلاکی Flaki 
تهیه می کنند. 

از شکمبه و سیراب شیردان نیم پز سوخاری نیز درست می کنند.تکه های نیم پز با مواد تخم مرغی و 
خمیر بنیه مخصوص سوخاری کردن مرغ و ماهی و میگو و کالاماری و .... آغشته شده و 
سپس در آرد سوخاری زده و در داخل روغن فراوان سرخ می شود و با سبزیجات سرو می شود. 

استفاده از شکمبه و سیرابی و شیردان بهمین جا ختم نمی شود!پس از مارینه کردن آن با آغشته کردن قطعات 
شکمبه به کره,از آن کباب خوشمزه ای نیز تهیه می کنند ! 

در فرهنگ غذایی ژاپن شکمبه و سیرابی و شیردان با ادویه مخصوص ژآپنی؛میسو و نیز نوشیدنی ساکی و 
هویج و پیاز و نمک و فلفل و زنجبیل و سویا سس خوراکی سنتی به نام Motsu no nikomi تهیه می کنند 
که در پیاله سرو و با پاشیدن مقداری ادویه خاص صرف می شود. 

در فلورانس ایتالیا نیز با پیاز و روغن زیتون قطعات سیرابی را تفت می دهند و سپس با کرفس و هویج و گوجه فرنگی 
می پزند و هنگام کشیدن غذا روی آن پنیر رنده شده ریخته و سرو می کنند. 
در شهر رم نیز نوعی موسوم به آلا رومانا درست می کنند که بی شباهت به نوع فلورانسی نیست و 
با سس گوجه فرنگی تهیه می شود ولی داخل آن شراب سفید و نیز نعنای تازه خرد می کنند. 

در پاکستان و هند ( افراد گوشت خوار ) پس از تفت دادن پیاز و زردچوبه و زنجبیل و فلفل و کاری و زیره و 
سیر و گوجه فرنگی آن را اضافه کرده و سپس با لپه می پزند و به آن گشنیز اضافه می کنند و با نان روتی هندی و 
یا برنج و سس مخصوص سامبل سرو می کنند. 

روش های فوق می تواند ایده هایی به شما بدهد تا بتوانید این خوراک را به دلخواه خود و دائقه خانواده تهیه کنید. 

رمز و راز های سفره خونه ای 

علاوه بر سیر و پیاز و ادویه جات گفته شده و زرد چوبه و زنجبیل و تخم گشنیز و.... استفاده از مقداری 
پودر هل و چوب دارچین به هنگام طبخ و خصوصا پاشیدن جوزهندی یا جوزبویا رنده شده پس از طبخ مزه و 
بوی این غذا را تا حد زیادی زایل کرده و مزه بسیار عالی به آن می دهد.